Árbók Félags útvarpsnotenda - 01.01.1933, Qupperneq 8

6
úTVARPSÁRBöK
Dagskrá útvarpsins.
Það verður ekki dulið, hvernig sem reynt er, að
óánægja manna með ríkisútvarpið er æði mikil. Kem-
ur það greinilega í ljós er það berst í tal manna á
meðal, og auk þess má oft sjá óánægjuraddir í blöð-
unum. Auðvitað er ekki unt að reka stofnun eins
og útvarpið svo, að ekki séu einhverjir óánægðir, og
ekki dugar heldur að hlaupa eftir öllum aðfinslum
eða ráðleggingum — smekkvísi og vizka útvarpsráðs-
ins verður að finna þá rjettu leið er halda skal.
Þar með er ekki sagt að skella skuli skolleyrunum
við öllum bendingum sem fram koma frá útvarps-
notendum og öðrum.
Auðvitað eru skoðanir manna, hjer sem annars-
staðar, mjög skiftar. Sumir eru t. d. mjög óánægðir
yfir grammófónleiknum og vilja leggja hann alveg
niður. Aftur segja aðrir að grammófónsöngurinn sje
það besta sem útvarpið flytur, en þeir eru tiltölu-
lega fáir og sennilega aðallega þeir sem vilja heita
smekkmenn á söng. Það verður ekki dulið, að gramm-
ófónmúsik tekur sig aldrei eins vel út í útvarpinu,
nje annarsstaðar, og frummúsík. Það getur verið gott
að hafa grammófóninn að grípa til einstöku sinn-
um, en eins og er, er hann notaður altof mikið. Það
er t. d. alveg ástæðulaust að vera að leika plötur
Pjeturs Jónssonar og Einars Markan (svo jeg nefni
tvö dæmi) þegar þessir listamenn eru báðir hjer á
staðnum og hægt að fá þá til þess að syngja fyrir
sanngjarna borgun.
Því hefir verið haldið fram af forráðamönnum út-