Árbók Félags útvarpsnotenda - 01.01.1933, Blaðsíða 58

56
úTVARPSÁRBúK
3. hafa sveinsbrjef í útvarpsvirkjun og auk þess I 3 ár
a. m. k. unnið við útvarpsvirkjun hjá hæfum útvarps-
virkjameistara við göðan orðstír, enda gattgi hann undir
próf, er rafmagnseftirlitið lætur halda um kunnáttu
hans, hafi hann ekki önnur kunnáttuvottorð, sem það
tekur gild.
3. gr.
Undanþágur frá skilyrðum 2. greinar má veita þeim, sem
ekki hefir útvarpsvirkjasveinsbrjef, en hefir unnið að út-
varpsvirkjun I 6 ár eða lengur við góðan orðstír, enda gangi
hann undir próf, sem rafmagnseftirlitið lætur halda um
kunnáttu hans, hafi hann ekki önnur kunnáttuvottorð, er
það tekur gild.
4. gr.
Um löggildingu útvarpsvirkja gilda öll ákvæði reglugerð-
arinnar um löggildingu rafvirkja við sjerstreð raforkuvirki.
II.
Uin iipp.setningu og viðliald loftnetn fyrir útvarpstæki.
5. gr.
Þeim, er hafa hlotið löggildingu rafmagnseftirlits rikis-
ins sem útvarpsvirkjar eða sem rafvirkjar við almenn raf-
orkuvirki, skv. reglugerð um raforkuvirki, er heimilt að
setja upp og viðhalda loftnetum fyrir útvarpstæki.
6. gr.
Engir aðrir en þeir, er getur í 5. gr., mega takast á hendur
á eigin ábyrgð uppsetningu og viðhald loftnets fyrir út-
varpstæki, sbr. þó 136. gr. b-lið reglugerðar um sjerstakt
leyfi rafmagnseftiriits ríkisins til þess. Slíkt leyfi veitir raf-
magnseftirlitið þó eigi nema sjerstakar ástæður sjeu fyrir
hendi.
Rafmagnseftirlit ríkisins 1. okt. 1933.
Jakob Gíslason.