Hlín - 01.01.1942, Blaðsíða 50
48
Hlin
hjóna liafi jafnan verið glaðvært og ánægjulegt. — Það
er mikilsvert eftirmæli að hafa skapað gott heimili fyrir
samferðamennina, bæði vandamenn og vandalausa. Það
er göfugt og fagurt hlutverk, svo þau eru fá meiri nje
merkilegri. — Margar ágætar húsfreyjur þessa lands hafa
unnið það hlutverk, bæði fyrr og síðar, Guði sje lof! —
Þú varst ein af þeim ágætu konum, Ingibjörg mín!
Ingibjörg andaðist 10. sept. 1940.
Blessuð sje minning hennar.
Halldóra Bjarnadóttir.
Minningarorð um Ingibjörgu Björnsdóttur,
T orfalæk.
Jeg sá Ingibjörgu í fyrsta sinni árið 1913, í stóruin
mannfagnaði, þar sem hún vakti bæði undrun mína og
aðdáun með skörulegri ræðu, frjálslegri, en jafnframt
festulegri framkomu. Það var ekki venjulegt á þeim ár-
um, að konur flyttu ræður á opinberum mannfundum
og mun, jafnvel, hafa þótt lítt við eigandi. En þegar
Ingibjörg hafði einu sinni látið til sín heyra, fanst öllum
eðlilegt og sjálfsagt, að hún ræddi opinberlega sínar
skoðanir.
Ingilijörg hefði fyrir hæfileika sakir getað orðið leið-
togi kvenna í almennum umbótamálum þeirra, því auk
síns sterka fjelagsmála- og framfaraáhuga, var hún gáfuð
kona, einörð, með óvenju rnikla skapfestu. Sameinuðust
þessir kostir vel í lífsstarfi hennar, sem hún valdi sjer
innan heimilis síns, fyrst og fremst, sveitar og hjeraðs.
Ingibjörg gekk heil að hverju starfi. — Heimili hennar
bar þess líka glögg merki, sál hennar speglaðist í því, og
það varð, með aðstoð manns hennar, Jóns Guðmunds-
sonar, gott heimili, sem fyrst og fremst ól upp marga