Hlín - 01.01.1942, Blaðsíða 41
Hlín
39
Litað út beitilyngi.
Jeg hef ekki reynt að lita úr öðrum jurtum en beiti-
lyngi, en það er eitt besta litunarefni, sem jeg fæ. Hefi
jeg nokkrum sinnurn litað úr því og fengið mjög þokka-
lega liti, sem liafa lialdið sjer ágætlega og ekki litað frá
sjer. — Þó hef jeg ekki notað álún eða neitt það sem kall-
að er að festi litinn, ekkert nema lyngið. — Jeg litaði einu
sinni yfir 40 hespur af bandi í einu í þvottapottinum
mínum. Notaði það í drengjapeysur, sokka o. fl. Jeg hef
þvegið lyngið og komið suðu í það seinnipart dags og
látið það sjóða nokkuð lengi og liggja niðri í yfir nóttina.
Að morgni hef jeg veitt það upp úr og látið bandið ofan
í og soðið jrað misjafnlega lengi, eftir því livað jeg hef
ætlað að hafa það dökt.
Jeg hef látið taka lyngið fyrripart vetrar, þó að það sje
líklega betra seinnipart sumars.
Þ. Vilhjálmsclóttir, Svalbarði.
Ávarp
flutt á Hjeraðssýningu á Laugum 26. júli 1942.
Háttvirti formaður, sýningarnefnd og sýningargestir!
Jeg fæ ekki orða bundist, er jeg lít augum þessa ljóm-
andi sýningu vina minna hjer í S.-Þingeyjarsýslu. Jeg
óska ykkur hjartanlega til hamingju með það hve vel hef-
ur tekist.
Það er ekki h'tið átak að koma upp og safna á hjeraðs-
sýningu, það vitum við Öll, það kostar mikinn undirbún-
ing og samstillingu margra krafta.
Sýningin er hjeraðinu til sóma, og ykkur sjerstaklega,
góðu konur, sem hafið borið hita og þunga dagsins í
þessu efni. — Það var sjerstaklega ánægjulegt, að Kvenna-
samband Þingeyinga rjeðist í að korna sýningu á, og hef-
ur leyst það svo vel af liendi sem raun ber vitni. — Þing-