Búnaðarrit - 01.01.1957, Page 215
BÚNAÐARRIT
211
dal. Lágfótur er metfé að allri gerð. Hann er þykk-
vaxinn, lágfættur, holdgróinn og þriflegur. Sonur
hans, Svanur, á Fossi hlaut lílca I. verðlaun. Hann var
þyngsti hrúturinn á sýningunni, allvel gerður, en
samt háfættari og aðeins grófbyggðari en faðir hans.
Snuggur á Fossi er lágfættur og þéttholda, en í léttara
lagi. Prúður Jóns Jóhannssonar, Gíldudal, frá Páli í
Þúfum er rnjög vel gerður hrútur. Freyr í Reykjar-
firði er þolsleg kind og allvel gerður. Lakari hrútarnir
á sýningunni voru flestir léttir, illa vaxnir og hold-
rýrir, enda hlutu sex þeirra engin verðlaun og sjö
aðeins III. verðlaun. Er því mikil nauðsyn fyrir bænd-
ur í Suðurfjarðahreppi að leggja sig fram um betra
hrútaval, því að sveitin er ágætlega til sauðfjárræktar
fallin, og ætti að vera vandalitið að rækta þar upp vel
gert og vænl fé, sé lögð alúð við fjárræktina. Lik-
lega hefur jiað staðið fyrir framförum, að bændur í
hreppnum hafa orðið útundan með hrútasýningar,
líklega meir fyrir vanrækslu oddvita, en vegna skorts
á áhuga.
Ketildalahreppur. Þar var fásótt sýning i innhluta
sveitarinnar, en vel sólt i Selárdalnum. Sýndur var
31 hrútur, 25 fullorðnir, sem vógu 91.2 kg og 6 vetur-
gamlir, sem vógu 73.0 kg til jafnaðar. Aðeins í einum
hreppi í sýslunni, Rauðasandshreppi, voru hrútar
vænni en í Ketildalahreppi, sjá töflu 1. Fyrstu verð-
laun hlutu 11 hrútar, allir tveggja vetra og eldri.
Á sýningunni í innsveitinni var Freyr í Feigsdal
beztur af þriggja vetra og eldri hrútum, sjá töflu D.
Hann er mjög vænn og virkjamikill, þróttlegur, all-
holdmikill, cn grófhyggðari en æskilegt er. Næstur
honum i sama aldursflokki var Fellus í Hringsdal frá
Kvígindisfelli. Hann er þéttur og holdgóður, en full-
háfættur og of gulur á ull. Bezlu tvævetlingarnir voru
þeir Gosi og Kollur í Feigsdal, báðir synir Freys þar.
Á sýningunni í Selárdal var Stormur Ragnars í Sel-