Búnaðarrit - 01.01.1961, Page 79
BÚNAÐARRIT
77
Auk þess að ræða mikið við Thord Stille hitti ég
nokkra aðra iðjuhölda og skinnakaupmenn, sem allir
þekktu mjög vel íslenzku gærurnar og höfðu mikinn
áhuga fyrir þeim. Ég reyndi sérstaklega að kynna
mér óskir þeirra og kröfur, og hvaða eiginleikar gær-
anna væru æskilegir og hverjir væru helztu gallar
þeirra til hvers konar loðskinnaiðnaðar.
Gráu gærurnar íslenzku eru i sérstökum flokki fyrir
sig. Hefur Svíum tekizt að vinna úr þeim mjög eftir-
sóttar kvenkápur, enda greiða þeir nú mjög liátt verð
fyrir gráar gærur, samanborið við það verð, sem fæst
fyrir hvítar gærur. Ég spurðist fyrir um, hvort líkur
væru til þess, að eftirspurn og verð héldist, ef ís-
lendingar ykju til muna framleiðslu á gráum gærum.
Svörin voru alltviræð. Þeir sögðu, að enn sem komið
væri, vantaði mikið á, að cftirspurn væri fullnægt, en
flestir gerðu ráð fyrir, að ef íslendingar tvöfölduðu
framleiðslu á gráum gærum, mundi eftirspurn í Sví-
þjóð að lílcindum verða fullnægt. Hinir bjartsýnustu
töldu þó líkur fyrir því, að cnn mætti mjög auka
sölu á vörum úr gráum gærum, jafnvel svo að Sví-
þjóð gæti tekið við fimmtíu þúsundum, en þangað
hafa verið seldar 10—15 þúsund gráar gærur á ári
síðustu árin. Svíar nota einnig nokkuð af hvítu gær-
unum íslenzku til loðsútunar, bæði klipptar til pelsa-
gerðar og óldipptar scm gólfskinn og til annarra hluta.
Hvitu gærurnar eru mjög misjafnar að gæðum til
þessara hluta og misjafnari en þær mislitu hvað gerð
ullarinnar varðar. Sumar tvílitu gærurnar eru einnig
eftirsóttar, ýmist loðsútaðar eða klipptar, til
margra hluta, en lnepið er að gera ráð fyrir, að
hægt verði að fá hátt verð fvrir tvilitar gærur yfir-
leitt, vegna þess hve fáar þeirra eru verulega i'agrar.
Samt sem áður eru mestar likur til, að svartgolsóttar
gærur geti orðið eftirsóknarverðar, að minnsta kosti
þær, sem hafa hláleitt þel niður við skinnið. Hvítum