Búnaðarrit - 01.01.1961, Page 274
272
BÚNAÐARRIT
Sóma og Jökull í Meðaldal frá Kirkjubóli í Dýrafirði.
Þeir eru báðir þungir, útlögugóðir og holdmiklir.
Næslir þeim komu: Víkingur á Kjaransstöðum, heima-
alinn, sonur Prúðs frá Múla og Spakur Guðmundar
á Kirkjubóli frá Neðri-Hjarðardal, sonur Eyris. Vik-
ingur hefur þróttmikið höl'uð og góða afturbyggingu.
Hann er ræktarlegur. Spakur er prýðileg kind, útlögu-
mikill, bakbreiður og holdgóður. Beztu tvævetling-
arnir voru: Spakur á Þingeyri og Spakur á Sveins-
eyri. Spakur á Þingeyri er frá Hrafnabjörgum, sonur
Svals frá Selárdal, en Svalur er sonur Storms. Spakur
á Sveinseyri er kostamikil kind, en liefur varla nógu
þróttmikið höfuð.
Af veturgömlum hrútum stóðu el'stir Prúður í
Svalvogum og Kollur í Múla, báðir prýðilegar kindur.
Auk þessara hrúta, sem hér liafa verið nefndir, eru
margir álitlegir hrútar og má þar nefna Vin á Kirkju-
bóli, Spak í Múla og Atgeir á Kjaransstöðum.
Hrútarnir í Þingeyrarhreppi eru margir prýðilega
gerðir og ræktarlegir, og ætli að vera auðvelt fyrir
hreppsbúa að rækta gott l'c upp úr þeim efnivið,
sem þeir nú hafa. Sumir hrútanna eru með hinum
beztu í sýslunni.
Auðkúluhreppur. Þar var sýning á tveimur stöð-
um. Sýndir voru 33 hrútar, 20 fullorðnir og 13 vetur-
gamlir. Þeir fullorðnu vógu til jafnaðar 94.6 kg, en
þeir velurgömlu 80.6 kg að meðaltali. Bæði fullorðnu
og veturgömlu hrútarnir voru þyngri en jafnaldrar
þeirra í sýslunni i heild. I. verðlaun hlutu 11 full-
orðnir, sein vógu að meðaltali 98.7 kg, en aðeins einn
veturgamall hrútur hlaut I. verðlaun, sjá töflu 1 og
C. Beztu hrútarnir voru Gylfi á Auðkúlu frá Hrafna-
björgum, sonur Svans þar. Hann er mjög vel gerður
einstaklingur, jafnvaxinn og holdgóður. Sonur hans,
Kóngur, er einnig prýðileg kind. Svalur á Hrafna-
björgum frá Selárdal, sonur Storms þar, er prýðis-