Búnaðarrit - 01.06.1963, Síða 209
HÉRAÐSSÝNINGAR Á HRÚTUM 423
Mýrum. Hanu er einiiifí blandaður þingeysku fé, jafn-
vaxin og falleg kind, en eigi svo sterkur í fótuni sem
skyldi.
Beztur af eldri hrútunum var talinn Spakur, Bergsstöð-
um. Hann er mjög holdgóður og gallalítil kind og hef-
ur mjög góða endingu. Var hann sýndur með afkvæmum
(sjá 77. árg. Búnaðarrits).
Beztur af kollóttu hrútunum var Bakkus, Oddsstöðum,
ættaður frá Tannstaðabakka. Er það mjög þéttvaxin kind
og þróttleg, og væri hann trúlega mjög góður til undan-
eldis á heitarjörðum, sökum þols og hreysti. Næstir í röð-
inni voru svo Kóngur, Helguhvammi, Roöi, Oddsstöðum,
Laxi, Bjargi, Durgur, Kolugili og Tvistur, Oddsstöðum.
Segja má, að allmikið liafi batnað hrútaval í sumum
hlutum sýslunnar að undanförnu og arður af fé aukizt
verulega. Hins vegar er þetta misjafnt í einstökum hrepp-
um og miðar lítið sem ekkert sums staðar. Þurfa þeir,
sem á eftir eru, að snúa sér að því með oddi og egg, að
reyna að fá arð af fénu, en liætta að eiga það ella.
Þegar dómnefnd hafði lokið störfum við flokkun lirút-
anna, setti Sigurður J. Líndal formaður B. S. V. H. sýn-
inguna.
Gat liann þess, að lögð hefðu verið fram aukaverðlaun
fyrir 3 beztu lirútana. Þá gerði Halldór Pálsson grein fyrir
dómum og talaði nokkuð um sauðfjárrækt almennt.
Sigfús Þorsteinsson flutti því næst ræðu um ræktun
sauðfjárins, og að lokum sagði Aðalbjörn Benediktsson
ráðunautur B. S. V. H. nokkur orð.
Sýningin var vel sótt.