Heilbrigðismál - 01.03.1994, Blaðsíða 21
Ljósmyndariim
ályktun að ekki sé nægilega traust-
ur vísindalegur grunnur fyrir þeirri
fullyrðingu að nálastungumeðferð
hafi áhrif á astma.
Hagstæð áhrif
á hjartaöng
Fyrir þrem árum birtist grein í
European Heart Joumal um niður-
stöður rannsóknar sem gerð var í
Gautaborg í Svíþjóð á áhrifum
nálastungu á brjóstverki vegna
kransæðasjúkdóms (hjartaöng).7 Til
rannsóknarinnar var valinn 21
sjúklingur með stöðuga hjartaöng
við áreynslu, a.m.k. fimm köst á
viku síðustu sex mánuði fyrir rann-
sókn, þrátt fyrir mikla lyfjameð-
ferð. Nálastungumeðferð var veitt
þrisvar í viku í fjórar vikur hjá
helmingi sjúklinganna, hinn helm-
ingurinn fékk lyfleysu (placebo).
Síðan liðu tvær vikur án meðferðar.
Þá fengu þeir sem áður fengu lyf-
leysu nálastungu, og öfugt, í fjórar
vikur. Notuð var hefðbundin kín-
versk nálastungutækni, án raförv-
unar.
Fjórtán sjúklinganna fengu færri
köst af hjartaöng meðan á nála-
stungumeðferð stóð miðað við þá
sem voru á lyfleysumeðferð. Hjá
sjö sjúklinganna var fjöldi hjarta-
kasta sá sami. Meðalfjölda brjóst-
verkjakasta á viku hverri meðan á
nálastungumeðferð stóð fækkaði
um 50% en þeim fækkaði aðeins
um 12% meðan á lyfleysumeðferð
stóð. Enginn munur var á líkams-
þreki sjúklinga á álagsprófi eftir
nálastungu, borið saman við lyf-
leysu, en hins vegar þoldu.þeir sem
fengu nálastungumeðferð mun
meira álag en lyfleysusjúklingarnir
áður en þeir fundu til brjóstverkja.
Þá kom einnig fram að breytingar á
hjartalínuriti við hámarksálag
minnkuðu marktækt eftir nála-
stungu miðað við lyfleysu. Engar
breytingar voru á hjartslætti eða
blóðþrýstingi.
Allir sjúklingarnir sem fengu
nálastungumeðferð sýndu jákvæða
svörun á einhverjum af þeim mæli-
kvörðum sem notaðir voru. Þannig
sáust hagstæðar breytingar á hjart-
arafriti hjá sex af sjö sjúklingum,
sem fengu jafnmörg hjartaköst á
viku meðan á meðferð stóð.
Höfundar draga þá ályktun af
þessum athugunum að hvorki sé
hægt að skýra jákvæð áhrif nála-
stungu á hjartaöng eingöngu út frá
sálfræðilegum þáttum, né heldur
aðeins vegna sársaukahemjandi
áhrifa nálastungurmar. Þeir telja að
nálastungur verji hjartavöðann
gegn súrefnisskorti á einhvern
hátt.
Lömun eftir
heilablóðfall
í júlí 1993 voru birtar í sænska
læknablaðinu frumniðurstöður
rannsóknar á áhrifum nálastungu-
meðferðar á sjúklinga með lömun
eftir heilablóðfall.8 Rannsóknin í
heild sinni var síðan birt í nóvemb-
erhefti tímaritsins Neurology.9 Hún
var gerð á taugasjúkdómadeild há-
skólasjúkrahússins í Lundi og náði
til 78 sjúklinga. Fjörutíu þeirra voru
valdir í viðmiðunarhóp sem fékk
daglega sjúkraþjálfun og iðjuþjálf-
un, en 38 sjúklingar fóru þar að
auki í nálastungur tvisvar í viku í
tíu vikur samanlagt. Allir sjúkling-
amir, sem þátt tóku í þessari rann-
sókn höfðu lömun sem var það
mikil að þeir gátu ekki gengið án
stuðnings og lömun í handlegg
gerði þeim fyrst í stað ómögulegt
að framkvæma athafnir daglegs
lífs, eins og að borða og þvo
sér.
í stuttu máli varð niðurstaðan sú
að bæði einum og þrem mánuðum
eftir að sjúklingarnir veiktust hafði
hópnum sem fékk nálastungumeð-
ferð vegnað mun betur hvað varðar
hreyfigetu og jafnvægi. Hópurinn
sem fékk nálastungumeðferð náði
fyrr og betur tökum á athöfnum
daglegs lífs en hinn hópurinn. Þessi
munur var enn sjáanlegur ári eftir
áfallið.
Enginn munur var á dvalartíma
hópanna á taugalækningadeild.
Hins vegar dvaldi viðmiðunarhóp-
urinn mun lengur á endurhæfing-
ardeild og hjúkrunarheimilum.
Meðalfjöldi daga á sjúkrahúsi eða
hjúkrunarheimili var 165,5 dagar
fyrir viðmiðunarhópinn en aðeins
86,5 fyrir þá sem fengu nálastungu.
Mun fleiri sjúklingar sem höfðu
fengið nálastungumeðferð höfðu
útskrifast og gátu farið heim þrem
mánuðum eftir heilaáfallið, saman-
borið við viðmiðunarhópinn.
Niðurstöður þessarar rannsóknar
benda til að sjúklingar sem fá nála-
stungumeðferð nái fyrr árangri
hvað varðar hreyfanleika, jafnvægi
og athafnir daglegs lífs og öðlist
auk þess meiri lífsgæði.
Höfundar velta því fyrir sér
hvaða áhrif nálastungumeðferðar-
innar það eru sem leiða til aukinnar
starfshæfni sjúklinganna. Örvar
hún til betri og hraðari afturbata
skemmdra (en ekki dauðra) tauga-
fruma á svæðinu milli heiladreps-
ins og heilbrigðs heilavefs? Bent er
á að nálastungur eru ein tegund
skyntaugaörvunar og þar sem raf-
HEILBRIGÐISMÁL 1-2/1994 21