Samtíðin - 01.08.1934, Blaðsíða 26

S AMTÍÐIN
ÞRÁTT FYRIR KREPPUNA
EFTIR SIGRID BOO
f
AXEL ðUDMUNDSSON [SLENSKAÐI
„Hafðu >að!“ tautaði Axel.
Loksins fékk Einar að halda
áfram.
„Systir mín hefir mist atvinn-
una hjá Shipping & Co sökum
þess, að þeir eru að minka við
sig“, sagði ég. Hún er með öði-
um orðum fórnarlamb kreppunn-
ar. „Tjah, hver er ekki fórnar-
lamb kreppunnar“, sagði Sage-
dahl. „Er hún dugleg að hrað-
rita?“ spurði hann svo. „Skrif-
stofustúlkan mín ætlar að fara að
gifta sig, svo að ég verð að út-
vega mér aðra, og ég gæti þá
sparað mér auglýsinguna — hún
kostar einar fjórar krónur — og
þér vitið, að á svona tímum —“
Mér fanst ég mega til að grípa
fram í fyrir Einari, og láta í
ljósi hrifningu mína.
„Altaf eru þeir sjálfum sér
líkir, þessir bölvaðir burgeisar“,
sagði Axel.
„Ég get ekki séð, að það sé
neinn galli á manninum, þó að
hann sé sparsamur“, sagði
mamma. „Eða finst þér það,
pabbi?“
Við stundum hátt og gremju-
lega. Skyldum við aldrei geta
vanið hana af því að kalla mann-
inn sinn pabba?
Pabbi, sem vel hefði getað sett
24
met í að vera utan við sig, var
með hugann langt burtu, og svar-
aði út í hött: „Nei, ónei, því ætli
það sé“.
„Það er tvent ólíkt að vera
sparsamur og vera grútur“, sagði
Axel. „Mér er sem ég sjái þessa
dýru auglýsingu hans: „Dugl.
hraðrt.st. g. f. atv.“. Það verður
einskonar gáfnapróf um leið, svo
að þvi leyti slær hann tvær flug-
ur í einu höggi. Einhverjum dett-
ur kanske í hug að lesa úr því
á þessa leið: „Dugleg hraðritun-
arstúlka getur fengið atvinnu“.
„Asni!“
„Höf ðingj asleik j a! “
Pétur hvíslaði einhverju að
Tullu, og hún endurtók með sinni
skræku bamsrödd: „Hálfviti!“
Pétur var rekinn frá borðinu.
Ef hann hefði sagt þetta sjálfur,
hefði hann kanske sloppið refs-
ingarlaust, en hitt varð ekki þol-
að, að hann kæmi litlu, saklausu
systur sinni til að segja það.
Randi byrjaði þar sem fyr var
frá horfið. „Sagedahl — er það
ekki hann, sem er í firmanu
Sagedahl & Hartvig?“
Einar kinkaði kolli. „Þeir eru
mágar. Sagedahl er kvæntur
systur Hartvigs“.
„Ó, Hartvig er svo myndar-
legur!“ sagði Sólveig eins og