Samtíðin - 01.08.1934, Blaðsíða 28

SAMTIÐIN
til alvarlegra hugleiðinga. Þenn-
an dag hljóðaði véfréttin á þessa
leið: „Auðugur er sá, sem kann
að gæta þess, sem hann hefir“.
Goethe.
Ég sat að minsta kosti tvær
mínútur á rúmstokknum og braut
heilann um það, hvemig ég gæti
ávaxtað fimtíu og sex aura og
þrjá strætisvagnamiða, svo að
ég yrði auðug, og setti að lokum
alt mitt traust á happdrættis-
seðilinn. Við morgunverðarborðið
komst ég að raun um, að allir
gjörðu það sama. Randi og Axel
voru strax farin að rífast um
það, hvernig best væri að ávaxta
féð. Axel hafði heyrt um einhver
hlutabréf, sem fullyrt væri að
hækka mundu í verði.
Niðri á ganginum stóð frú
Hansen á morgunkjólnum og
fægði nafnskjöldinn. Frú Hansen
var barnlaus og vann heimilis-
verkin sjálf, svo að ef hana lang-
aði til að fá einhvern til að tala
við, varð hún annað hvort að
fægja látúnsskjöldinn á útidyra-
hurðinni, eða viðra rúmfötin úti
á eldhússvölunum. Það bar altaf
tilætlaðan árangur.
„Það er meiri blíðan í dag,
fröken Lísa“, hóf hún máls.
„Fólk má bráðum fara að hugsa
fyrir sumarfötunum. Já, sá sem
ynni nú í happdrættinu! Það er
altaf einhver von á meðan lífið
treinist".
Varðstjórinn, sem var að mála
I stigauppganginn, lagði nú orð í
belg. — „Ég ætti svosem að vita
það“, sagði hann íbygginn. „Ég
þekki mann, sem átti frænku,
sem vann fimm þúsund núna í
október — nei, nú er ég að
skrökva — í nóvember var það.
Já, það var áreiðanlega í nóvem-
ber, því að það var sama mán-
uðinn sem---------“
Ég eftirlét frú Hansen að
hugsa um ástæðuna fyrir því, að
þetta skeði í nóvember og ekki í
október. 1 strætisvagninum sat
ég á milli tveggja manna, sem
þóttust hafa fulla vissu fyrir því,
hvaða happdrættisnúmer mundu
vinna.
Þegar ég kom inn á skrifstof-
una, stóð fröken Syversen við
þvottaskálina, og eftir sápulöðr-
inu að dæma, var það engin smá-
ræðis hreingerning, sem stóð
fyrii' dyrum. Syversen notaði
altaf tímann milli 9 og 10 til
eigir. þarfa, því að þá sat hús-
bóndinn að dögurði. Við fröken
Syversen höfum sinn húsbóndann
hvor, hún er hjá Hartvig og unir
hag sínum hið besta, en ég vinn
undir stjórn Sagedahls og líður
eftir því.
Á skrifstofunni er almanak,
sem einnig er undir minni um-
sjón. í annað sinn reif ég 9. mars
af, og vafði hann saman í kúlu.
„Ef það kæmi fyrir, að þér
gleymduð að rífa af almanakinu“,
sagði fröken Syversen og lék
26