Samtíðin - 01.06.1944, Blaðsíða 10

6
SAMTÍÐIN
lánds, sverð þess og skjöldur, og
þjóðarinnar um áratugi. Vér minn-
umst hinna djörfu orða, er forsetinn
mikli mælti: „Vér mótmælum allir.“
Aldrei hefir saga íslands náð hærra
en á þessu augnabliki, og aldrei hafa
orð verið töluð á íslenzka tungu,
er afdrifaríkari urðu i nærfellt heila
öld. Þau urðu að sigurópi, er fluttu
íslendingum að lokum hin lang-
þráðu úrslit eftir aldalanga baráttu.
Og nú er stundin komin. Hve djarf-
lega rís nii fáni íslands og blaktir
i þyt sunnanvindsins. Hve glæst
reisa Islands fjöll tinda sina upp í
himinblámann. Það er eins og gnýr-
inn í briminu við strendur lands-
ins verði háværari eins og fuglarnir
syngi hvellari rómi, eins og fossarn-
ir steypist með meiri hraða ofan
af klettabrúnunum, laxarnir verði
enn þá ákafari að leita mót straumi
og stikla öldukambana, eins og allt
líf fái aukinn mátt og orku. IJfið
magnast og streymir fram, og ís-
lenzka þjóðin er eins og vegfarinn,
er klifið hefir hæsta tind fjallsins
að morgni dags eftir að hafa geng-
ið um klungur og vegleysur í myrkri
næturinnar. Geislar morgunsólar-
innar eru að gægjast upp fyrir sjón-
deildarhringinn og glóa á efstu
brúnum. Göngumaðurinn varpar
mæðinni, dregur djúpt andann og
teygar tært fjallaloftið. Hann lítur
til austurs, þar sem sólin er að
koma upp, finnur yl geislanna leika
um sig, og fránum augum starir
hann fram. Stundin er heilög. Hann
veit, að hann hefir náð settu marki
— og að nýtt líf er að hefjast.
Bókmenntagetraun
Samtíðarinnar
Munið þér, livaða skáld liafa ritað
eftirfarandi setningar og hvar þær er
að finna? Svörin eru á bls. 30.
1. „En enginn fór upp í kirkju-
garð til þess að gá að, hvort nokkur
krans væri kominn á leiðið hans
Vöggs.“
2. „Þar sem jökulinn ber við loft
liættir landið að vera jarðneskt, en
jörðin fær hlutdeild i himninum, þar
búa ekki framar neinar sorgir og
þessvegna er gleðin ekki nauðsynleg,
þar ríkir fegurðin ein ofar hverri
kröfu“.
3. „Nú er hann fallinn i valinn.
En minningin helzt og geymist eins
og steinn í götuskorningi, — mosa-
vaxinn, grasgróinn hnöllungur.“
4. „Yður leggst eitthvað til,“ sagði
læknirinn vandræðalegur.
„Leggst eitthvað til? Mér hefur
aldrei lagzt neitt til.“
5. „Og heldur hef ég þolað ögn
við í dag. En aldrei skilur hún við
mig, heimakonufjandinn, algjörlega,
fyrr en hún gjörir út af við mig. Nú
er hún hlaupin ofan í mjöðm, og síð'
an í gær er kominn þarna — finndu,
Þórdís mín —, stóreflis hnútur, hann
er stærri en nokkurt hai'nshöfuð, æ!
æ! — fallega læturðu núna“.
Góðir skór þurfa gott viðhald. —
Landsins beztu skóviðgerðir hjá okk-
ur. — S æ k j u m. S e n d u m.
SIGMAR&SVERRIR
Grundarstíg 5. — Sími 5458.