Samtíðin - 01.11.1951, Blaðsíða 10

6
SAMTÍÐIN
hann tónlistarkennari að skóla, sem
kenndur er við Elfráð konung ríka.
Kennir hann eldri nemendum skól-
ans söng, en æfir þar einnig hljóm-
sveit og kór. Lét hann ágætlega af
þessu starfi. Ótalið er, að í febr-
úar sl. stofnaði Jóhann hljómsveit
utan skólans, og er ætlunin, að úr
henni verði symfóníuhljómsveit, er
fram líða stundir. Þegar ég átti tal við
Jóhann, var hann auk þess önnum
kafinn við að undirbúa flutning
nýrrar óperu eftir skólabróður sinn,
Michael Maxwell að nafni, og átti að
flytja hana næstu daga með aðstoð
hljómsveitarfólks frá Kgl. tónlistar-
háskólanum.
★ Fjölskyldan kringum flygilinn
Fjölskylda Jóhanns Tryggvason-
ar býr i húsi við mjög kyrrláta götu
í hinni miklu höfuðborg Englands.
Þegar ég hringdi dyrabjöllunni, kom
Þórunn litla, undrabarn fjölskyld-
unnar, til dyra og bauð mig velkom-
inn. Og skömmu síðar sat ég irini í
stofu, þar sem andrúmsloftið var
eins og á gestrisnustu heimilum hér
á landi. Englendingar hafa að jafn-
aði eldstó mikla í setustofum sínum,
og kringum hana safnast fjölskyld-
an, þegar tími vinnst til. Menningar-
arinn þessarar fjölskyldu er flygill
mikill, sem stendur mjög sjaldan ó-
notaður, en það er meira en sagt verð-
ur um fjölda hljóðfæra á heimil-
um fólks á þessari miklu útvarps-
öld. Á þessu íslenzka heimili er
tónlistin lífsstarf, og mikil ör-
lög eru þar tengd hljóðfærinu.
Þegar Þórunn liefur borið okk-
ur kaffi, sezt hún við hljóðfærið
og spilar fyrir okkur nokkur lög,
fyrst 3 prelúdíur eftir Scriabin og sið-
an sónötu eftir Scarlatti.
Og andrúmsloftið í stofunni breyt-
ist í tónahaf. Þessar grönnu bams-
hendur, sem ekki alls fyrir löngu
föndruðu við litblýanta og þjónuðu
12 ára gamalli bamssál, eru allt í
einu komnar í þjónustu æðri listar,
þar sem þær fljúga fram og aftur yf-
ir nótur Blúthner-flygilsins. Þær hafa
ekki slegið slöku við, síðan þær voru
tveggja ára, en þá byrjaði Þórunn
að spila öll lög, sem hún heyrði, og
spilaði þau þegar rétt. Þriggja ára
gömul lærði hún allar æfingar, sem
hún heyrði nemendur föður síns spila,
og spilaði þær síðan tilsagnarlaust.
Þá fór Jóhann að kenna henni ýmis
lög, og lærði hún þau jafnharðan og
spilaði þau eftir honum, en kunni
þá auðvitað ekki enn að lesa nótur.
Faðir hennar raddsetti þá við henn-
ar hæfi nokkur smálög, og á sumar-
daginn fyrsta (bamadaginn) 1942
spilaði Þórunn þau í fyrsta sinn opin-
berlega í Reykjavík, þá þriggja ára
gömul, og vakti óhemju fögnuð, eins
og margir muna.
Undrahæfileikamir segja til sín
Fjögra ára byrjaði Þórunn að læra
nótnalestur hjá föður sínum og varð
fluglæs á nótur á hálfum mánuði.
Eftir það fór hún að spila erfiðari
verk en áður, m.a. sónötur í C-dúr
eftir Mozart. Um það leyti lék hún
tvisvar í Ríkisútvarpið, og vom uppi
ýmsar raddir um það, að Jóhann
'Pryggvason hefði þá spilað i stað