Samtíðin - 01.11.1951, Blaðsíða 8
1
SAMTÍÐIN
nú búizt við, að setzt verði við samninga-
borð bak við tjöldin. Munu þar eigast
við hinir voldugu og gagnauðugu kvik-
myndahöldar annars vegar, en hins vegar
útvarpsfélögin, sem eru enn voldugri og
hafa auk þess sjónvarpið að vopni. Talið
er sennilegt, að reynslan verði hér eins
og löngum áður sú, að eigendur smákvik-
myndahúsanna verði mjög hart úti, en
auðjöfrarnir standist cldraunina. Líklegt
þykir, að kvikmyndaiðnaðurinn færist
þannig saman, að framvegis verði gerðar
miklu færri, en stórum betri kvikmyndir
en áður. Hvað okkur íslendinga snertir,
gæti allt þetta haft þau áhrif, að við mætt-
um í framtíðinni vænta betri kvikmynda
en við höfum áður átt að venjast, og
mundu margir fagna því.
En hvernig mundi fara um hina marg-
umtöluðu bókmenningu íslenzku þjóðar-
innar, ef sjónvarpið skyldi nú einhvern
tíma halda hér skyndilega innreið sína.
Skyldu þeir bóklesendur, sem útvarpið
hefur ekki enn unnið á, þá halda velli eða
gefast upp alveg skilyrðislaust?
Vitið þér?
Svörin eru á bls. 29.
1. Hver orti þetta:
„Nóttin hefur níðzt á mér,
nú eru augun þrútin.“
2. Hvað merkir: breðafönn?
3. Hver var William M. Thackeray?
4. Hvert er lengsta fljót Vestur-
i Evrópu ?
5. Hvenær komst Island í ritsíma-
tengsl við umheiminn?
Þeir örfáu áskrifendur, sem eiga ógreitt
árgjald „Samtíðarinnar“ 1951, (25 kr.),
eru beðnir að greiða það nú þegar.
SIGURGEIR SIGURJÓNSSON
hæstaréttarmálaflutningsmaður.
Aðalstræti 8. — Símar 1043 og 80950.
Skrifstofutími 10—12 og 1—6.
—JJnátur ftoriteinióon f-rá UffiitöÍu
7. nóvember
Frá öld til aldar leggur frægðarljóma
í landsins sögu af nafni herra Jóns.
Svo röskan fáir reiddu hetjuskjóma
í réttarstríði okkar gamla Fróns.
Og bjartar engra biskupsdómur glóði,
þar blysum lyftu vits- og trúarþor.
Með eldi vígðum anda’ og hetjumóði
hann æðstum Guði vigði flest sin spor.
Er villutrú og konungskúgun ægði,
þar kaus hann stöðu, er hættan mesta stóð.
Úr Viðey syðra dönskum dátum bægði
og Drottins aftur fagurt vígi hlóð.
Með fríðu liði fram um héruð þeysti
og forráð öll á þingi í hendur vann.
Til stríðs þeim bauð og bálköst haturs
reisti,
sem bundu í áþján kirkju og þjóðar rann.
En stærstur þó hann stóð á þessum degi,
er stáli dauðans helgirór hann laut.
Sú fórnar^áð, hún varðar þjóðarvegi
og vekur lýðum kjark í hverri þraut.
Það líf er stórt, sem ævidaga alla,
í allri gerð sér fléttar heiðurskrans,
en dýrst þó ljómar dáðin sú — að falla
til dýrðar Guði og frelsi ættarlands.
Litill drengur var að leita að
Náttúrugripasafninu í safnahúsinu
í Reykjavík, en villtist inn í lestrar-
sal Landsbókasafnsins. Þar sátu að
vanda nokkrir menn við fræða-
grúsk. Barnið leit undrandi kring-
um sig og mælti þvi næst upp úr
eins manns hljóði: „Er það hérna,
sem skepnurnar eru?“
EF YDUR vantar úr eða aðra
skrautgripi, þá munið:
Magnús E. Baldvinsson
Úra- og skrautgripaverzlun,
Laugavegi 12, Reykjavík.