Samtíðin - 01.11.1955, Qupperneq 15

SAMTÍÐIN
11
ennþá lakari. Það eru voða kvalir.
Ég þekki ekki tilfinningar þínar. Ef
til vill eru þær eins heitar. Ef svo er,
þá er skipbrot okkar hræðilegt, —
þyngra en tárum taki, eins og heim-
ilisböl bislcupsins i Skálholti.
Minningarnar leita fram í hugann.
Minningar um þig. Manstu úti
í garðinum daginn, sem svarti flæk-
ingshundurinn kom? Þá varstu fljót
að forða þér upp í tréð. Þú vai-st
lipur, fikaðir þig á augabragði alla
leið upp á efstu greinarnar. Ég kleif
nú reyndar langt lika. En skelfing,
held ég, að þér hafi hlotið að sýnast
ég stirðbusalegur. Og svarti rakkinn.
Sá var nú reiður. Hann var ennþá
verr íþróttum búinn heldur en ég.
Og ég þóttist viss um, að það færi
ekki framhjá þér. Hann bar það
ekki við að reyna að klífa tréð. Og
mér var skemmt, þegar ég tók eftir
því, hvernig þú hvæstir og skældir
þig framan í hann. I því fólst botn-
laus fyrirlitning.
Og svo koma þessi ósköp fyrir í
dag. Við verðum að reyna að jafna
þetta, vina mín. Annars er ekki til
nema ein leið. Þú skilm' það. Já, það
er eins og mamma min sagði: Þá
verðum við að skilja.
Nú ætla ég að skjótast til næsta
bæjar. Ég á að inna þar af hendi
dálitla þjónustu fyrir hann pabba.
Ég verð fljótur. Þegar ég kem aftur,
verðui’ þú sennilega búin að lesa
bréfið. Ég læt það liggja héma á
borðinu, svo að þú rekir augun í það,
er þú kemur inn í herbergið okkar.
Og ég vona, að við verðum orðin
sátt, áður en við förum að sofa í
kvöld. Án sátta mundum við verða
andvaka. Og það er leiðinlegt að
liggja andvaka í myrkrinu.
Þinn elskandi.“
I ljósaskiptunum kemur ungi mað-
urinn aftur inn í herbergið. Þá situr
hún á borðinu — einmitt þar, sem
bréfið liggur.
Hann sezt á stólinn. Þau horfast
í augu, þegjandi, rannsakandi. Svo
réttir hann fram höndina og strýkur
henni um belginn.
Hún rís á fætur, teygir fram höf-
uðið, leggur vanga við vanga, vippar
sér af borðinu og skríður i kjöltu
hans. Þar hringar hún sig og malar
værðarlega.
Húmið lykst um þau tvö: litla,
gráa kisu og tíu ára gamlan glókoll.
23. stafagáta
X
X X
XXX
X X X X
X X X X X
X X X X X X
X X X X X X X
xxxxxxxx
Setjið bókstafi í stað X-anna, þann-
ig að út komi: 1. lína bókstafsheiti,
2. 1. hvíldi, 3. I. málmur, 4. 1. vítt, 5.
1. trjátegund, 6. 1. stúlka, 7. 1. kven-
mannsnafn, 8. 1. borg í Svíþjóð. —
Sé lesið niður eftir, mynda fremstu
stafir línanna sjóntæki
Ráðningin er á bls. 29.
Leitið upplýsinga xun vátryggingu hjá
Nordisk Brandforsikring A/S.
Aðalumboð á íslandi, Vesturgötu 7.
Reykjavík. Sími 3569. Pósthólf 1013.