Samtíðin - 01.02.1961, Blaðsíða 15

Samtíðin - 01.02.1961, Blaðsíða 15
SAMTÍÐIN 11 Þeir litu sem snöggvast hvor á ann- an i þögulli undrun. í sama bili fannst Maders fæturnir ætla að kikna undir sér. Hann ýtti vökumanninum frá sér, greip Ur*i hurðarhúninn og opnaði dyrnar. Kyrrðin í neðanjarðargöngunum var lQíin af hvæsandi hljóði, og siðan kvað við Jiver sprengingin af annarri. Óþol- andi hiti gaus móti mönnunum. Stiginn enda gangsins stóð í hjörtu báli, en iogandi hjálkar skullu niður i ganginn. Hllu þeir mestu háreystinni. Haders hörfaði aftur á hak og skellli aHur hurðinni. Geigvænleg grafarkyrrð °Uilukti mennina á ný. I fyrstu fannst óaders, að hann ætlaði að hníga i ómeg- ln- Hann hallaði sér slyttislega upp að Heinveggnum og glápti á Lienart, sem 0l'fði sljóum augum á stálhurðina. xhað lítur út fyrir, að kviknað hafi í °t frá ofninum þarna,“ stundi Maders. Lienart kinkaði kolli og leit á Maders. ”Hað er kviknað í vöruhúsinu, og við e'Uin lokaðir hér inni og stiknum í þess- 11111 steikarofni!“ sagði hann. Haders lokaði augunum og reyndi að gei'a sér grein fyrir aðstöðu þeirra. Eld- Ul‘Un hafði sýnilega komizt í olíuna, sem 0 uinn var kyntur með. Þaðan hafði liann ^V° á svipstundu læst sig upp á neðstu laeð vöruhússins. Innan stundar myndi ann hreiðast þaðan í allar áttir, því að n°g var eldsneytið á öllum hæðum, hlað- ai °f húsgögnum, olíubornum segldúk- 111 °g öðru enn eldfimara efni, gott ef . sprengiefni! Húsinu yrði engan veg- s?n Ljargað. Það átti að vísu að heita ■ einhús. En eins og flest gömul hús á , essUm slóðum, var það að verulegu leyti Ur t' ■ ” J úna tinibri, eins og áður var getið. Björg- Al,irstai'f myndi reynast árangurslaust. , 1 þetta mikla húsbákn myndi hrynja °gandi ofan á þá! Framh. Frtkbœr hvœöabóh DAVÍÐ STEFÁNSSON frá Fagraskógi, hinn mikli persónuleikí meðal íslenzkra ljóðskálda, hefur sent frá sér nýja kvæða- bók, 1 dögun, á forlag Helgafells. I bók þessari eru yfir (>0 kvæði. Flest eru þau svo frábær, að vel mættu þau vera úrval úr liinum mikla verka þessa rismikla og drengilega Ijóðskálds. En kvæðin eru öll ný, og nafn bókarinnar bendir til nýs sköpunartímabils i ævi Davíðs. Aldrei Iiefur mér virzt hann ferskari en hér. Aldrei liafa fleiri spak- mæli sindrað i kvæðum lians en i þessari nýju bók. / dögun er íslenzkum ljóðavinum mik- ið fagnaðarefni. Bókin keniur eins og kölluð. Frá henni andar ferskum og heil- næmum fjallahlæ inn í fremur mollulegt andrúmslol't íslenzkrar ljóðagerðar þessa stundina. Ivvæðin eru gædd beztu eigind- um íslenzkrar hugsunar, mörkuð aðals- marki stórrar skáldsálar, sem kann þau tök á máli og kveðandi mikillar skáld- skaparþjóðar, er hezt mega verða. Með fyrstu kvæðahók sinni, Suörtum fjöðrnm, gerðist Davíð brautryðjandi nýrrar, frjálslegrar stefnu í íslenzkum kvæðastíl. 1 dögun vísar ungum skáldum enn leiðina til framtíðarinnar, jafnframt því sem bókin er merkilegt átak til varð- veizlu æskilegs samhengis í íslenzkri kvæðagerð. Kvikmyndaleikkona í Hollywood fjargviðraðist mikið yfir því, að Ijós- myndir af henni liefðu alveg mistekizt. „Ég botna bara ekkert i þessu,“ sagði hún við Ijósmyndarann, „því síðast þeg- ar þér mynduðuð mig, tókst það svo ágætlega!" „En þá var ég líka sextán árum yngri,“ sagði Ijósmyndarinn og brosti mæðulega.

x

Samtíðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samtíðin
https://timarit.is/publication/647

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.