Samtíðin - 01.02.1961, Blaðsíða 16

12
SAMTÍÐIN
íslendingar eru stórhuga og vilja tileinka sér kunnáttu annarra þjóða. Þeir láta
sér ekki nægja sína eigin glímu, því að þeir vita, að
JIDO-íþróiíin japanska
hciur ntikið uppeldis- og ntenningargiidi
• s SAMTAL VIÐ SIGURÐ JDHANNSSDN JUDO-KENNARA # «
SAMTlÐIN hefur frétt, að Glímufélag-
ið Ármann hafi telcið upp kennslu í hinni
japönsku þjóðaríþrótt judo og hafi að-
sókn að kennslunni verið mjög mikil,
enda sé þegar vaknaður hér verulegur
áhugi fyrir þessari íþrótt. Af því að ætla
má, að fleslum lesendum hlaðsins sé ó-
kunnugt um, hvað hér er um að ræða,
háðum við judo-kennara Ármanns, Sig-
urð Jóhannsson bankaritara, að segja
hér nokkuð frá þessari íþrótt og hvernig
liann hagaði kennslunni, en Sigurður er
frumherji hér á landi á þessu sviði og
hefur stundað judo-nám erlendis.
„Judo er grundvölluð á liinni gömlu
jópönsku hardagalist ju-jutsu, sem kennd
hefur verið i Japan í nokkur liundruð ár
og er til orðin úr ýmsum fornum har-
dagaáðferðum, sem tíðkuðust i Japan
og IGna frá æva gamalli tið,“ segir Sig-
urður.
„Ertu þá að kenna unga fólkinu í Ár-
manni að herjast?"
„Svo mætti virðast, og víst er um það,
að sá, sem er leikinn í judo, getur verið
mikill hardagamaður, ef því er að skipta.
En til þess að öðlast þá leikni verður
nemandinn að þreyta mörg próf, sem
krefjast mikillar þjálfunar og þolin-
mæði. Kemur þá einnig í ljós, livort nem-
andinn er gæddur þeim andlega þroska,
sem er nauðsynlegl skilyrði þess, að hann
sé fær um að læra bardagalistina.“
„Hvernig kennirðu judo, Sigurður?“
„Fyrst eru nemendurnir „hitaðir upp“,
eins og við orðum það, með algengum
leikfimisæfingum. Þar næst er tekið a®
kenna þeim undirstöðuatriði judo: list'
ina að detta (ukemi á japönsku). ^11
góðrar leikni í þvi mikilvæga atriði
kemst nemandinn aldrei langt. Síðan el
faxúð að kenna nxjög ixxai’gvísleg bi'ögð’
stig af stigi og fá í fyrstu, og er aðal-
atriðið jafnvægi. Þegar nemandi liefu|
öðlazt ákveðna undirstöðukunnáttu, a
hann kost á að ganga undir próf. Stand'
ist liann það, er honum afhent skirteinn
og hann fær að vera nxeð litað belti á iví'
ingum til aðgreiningar frá þeinx, s( 11
ekkert próf liafa tekið. Litur heltisinS
segir til unx, hve öi'ðugt prófið hefn1
verið.“
„Hve mörg próf eiga menn kost á a®
taka í judo?“
„Fimnx á nemendastiginu (kyu), en a
þeinx loknum geta nxenn reynt að þjeyia
fyrsta próf í svonefndunx meistaraflokk1
(dan). 1 þeim flokki eru tíu próf, og hnfa
aðeins sjö menn í veröldinni — allii' jaP
anskir — lokið þeirn. Tveir þeirra ex*1
enn á lífi. En aðeins einn maður uta11
Japans liefur komizt það langt a®
sjötta meistaraprófi, og er það Engle11
ingur.“
„Eftir þessu að dæma virðist það veia
lieilt ævistarf að læra judo.“
„Það er rétt, og mér finnst það nie®
mæli, því að ekkert stórt lærist án 1T1i ,
illar fyrirhafnar. Tíunda meistarastigi 1
judo hafa menn t. d. ekki lokið fyrr ea
um sextugt. En þessi list hefur það 1