Samtíðin - 01.11.1964, Page 8

4
SAMTÍÐIN
SÍGILDAR NÁTTÚRULÝSINGAR
úr ísienzkum kveöskap
Sumarmorgunn í Ásbyrgi
Heiðanes skaga ó hendur tvœr,
háfjöll í suðrinu rísa.
Norðrið er opið, þar Ægir hlœr,
auðugur, djúpur og sandana slœr.
Gráblikur yzt fyrir landi lýsa,
líkast sem bjarmi á ísa.
Fangamark árinnar, band við band,
blikar í sveitina grafið.
Starengi blakta við blakkan sand,
bœina hillir í óskanna land.
Flaumur og sund — allt er sumri
vafið,
syngur — og leiðist í hafið.
Einar Benediktsson
1. Að búa í básinn fyrir sig.
2. Að bakbíta einhvern.
3. Að skolla við einhverjum.
4. Að steypa dása.
5. Að vera með hýrri há.
Svörin eru á bls. 7.
Hefurðu ll ?
INlei takk
AMERfSKUR drengur fór í fyrsta sinn
einsamall í kirkju.
„Ég vona, að þú hafir nú verið siðleg-
ur í kirkjunni,“ sagði mamma hans, þeg-
ar hann kom lieim.
„Hvort ég var, mamma, og ég stóðst
meira að segja mikla freistingu,“ svar-
aði strákur. „Það kom nefnilega maður
til mín og rétti mér skál fulla af pen-
ingum, en ég stóðst mátið og sagði við
hann: Nei, þakka þér kærlega fyrir.“
Ensk strætisvagnssaga
ENGLENDINGUR var kvaddur fyrir
rétt, af því að hann hafði barið konu í
strætisvagni!
„Þvi í ósköpunum gerðuð þér þetta?
spurði yfirvaldið.
Maðurinn svaraði: „Ég gat ekki að þvl
gert. Þessi kona kemur inn i vagnin11
og sezt andspænis mér. Hún opnar tösk-
una sina, tekur upp peningabuddu, lokar
svo töskunni, opnar budduna, tekur pen-
ing upp úr henni, lokar síðan buddunnh
opnar töskuna, lætur budduna í liana og
lokar töskunni. Þá tekur hún eftir þvh
að fargjalda-rukkarinn er farinn upp a
efri hæð í vagninum, svo hún opnar tösk-
una, tekur hudduna, lokar töskunnh
opnar budduna, lætur peninginn aftur i
hana, lokar buddunni, opnar töskuna,
lætur budduna aftur í hana og lokar svo
töskunni.
Þegar rukkarinn kemur aftur niður.