Samtíðin - 01.11.1964, Blaðsíða 27

SAMTÍÐIN
23
(juciin.___4rn(aucp5ion,
89. f)áttur
í ÞETTA SINN skulum við bregða
okkur austur undir Úralfjöll og skoða
bréfskák, er þar var tefid ekki alls fyrir
löngu. Það sem gerir hana eftirminni-
lega er snotur riddarafórn i 17. leik. Upp
úr henni eignast hvítur frelsingja sem
verður slíkur fleinn í iioldi svarts að i
skjóli hans er liægt að etja hverjum
nianninum af öðrum í opinn dauðann.
Kapítónóv -
1. d4 Rf6
3. Rc3 Bg7
5. f3 0-0
7. Rge2 exd4
9. Dd2 He8
Hér telja fróðir mei
jafna taflið vera i)
Nazaretzlri
2. c4 g6
4. e4 d6
6. Be3 e5
8. Rxd4 c6
ii læzla ráðið til að
— d5. Framhaldið
k';eli þá orðið: 9. — d5 10. exd cxd 11.
e5 Re8 12. f4 f6! 13. Bb5! fxe5 14. fxe5
Úxe5 15. Rf3 Bg7 16. 0—0 Rc6!
10. 0-0-0 d5 11. cxd5 cxd5
12. Bh6 Bh8 13. Bb5 He7
14. exd5 a6
Þessi áætlun endar i ógöngum. En livað
a að gera? Peðið á d5 er svarti slíkur
þrándur í götu að lil mikils er að vinna
ef unnt væri að losna við það. Að vísu
er aðstaða svarts all glæfraleg eftir 14.
Bxd5 15. Rxd5 Dxd5, því að livitur
a alls konar máthótanir með fráleikjum
Hddarans (til f5, cfi, e6 eða c2), en svart-
Ur virðist alltaf geta bjargað sér úr klip-
uuni. Samkvæmt því hefði verið i)ezt að
taka peðið á d5.
15. Ba4 b5 16. Bb3 Hc7
17. Re6!
Þessi fórn leiðir til mjög skemmtilegrar
stöðu. Svartur gæti reynt að fórna skipta-
mun á c3 í næsta leik, en hvítur vinnur
engu að síður.
17. . . . fxe6 18. dxe6 De8
18. — Dxd2f 19. I4xd2 He7 20. Hd8f ReS
21. I4xe8f I4xe8 22. e7 mát er lieldur ekki
ósnotur endir.
19. Dd7! De7 20. DdSf Re8
21. Hd7!
Þessi staða er mvndar virði. Hvítur gat
ekki leikið 21. Dxe8f Dxe8 22. e7f vegna
IIcl.
Svartur getur að vísu valdað drottn-
inguna, en verður þá mát:
21. . . . Rc6
22. Dxe8f! Dxe8 23. c7f Df7
24. e8D mát.
„Tekur hann bróðir þinn framförnm
í fiðluspilinu?"
því nú er maður þó farinn að
heyra, lxvort hann er að spila eða bara
að stemma hljóðfærið."
Höfum ávallt fyrirliggjandi:
Peysur úr góðri ull.
PEYSAN s.f.
Bolholti 6. — Sími 37713.