Fréttablaðið - 03.04.2010, Qupperneq 32

3. apríl 2010 LAUGARDAGUR2
Með allt á bakinu
ELDGOSIÐ trekkir að. Boðið er
upp á skipulagðar ferðir, til dæmis
hjá Fjallaleiðsögumönnum, Útivist og
Ferðafélagi Íslands.
Kynning
Kynning
Að ferðast með allt á bakinu veitir
ferðamanni alveg sérstaka frelsistil-
finningu sem enginn annar ferðamáti
býr yfir. Bakpokaferðalangur lætur nótt
sem nemur og slær tjöldum sínum
þegar honum finnst nóg gengið og er
óbundinn af öðru en sínu eigin úthaldi
og útbúnaði.
En til þess að ferðalagið verði
ánægjulegt þarf tvennt að vera í sæmi-
legu lagi. Annars vegar þarf sá sem
undir pokanum gengur að vera í nógu góðu formi til þess að ferðin verði
honum ekki of erfið. Hins vegar þarf hann að vera rétt útbúinn. Ekki er gott
að rogast með of þungan búnað, of mikið af einhverju eða eitthvað sem
engin þörf er á. Enn verra er þegar eitthvað nauðsynlegt vantar í búnaðinn.
Ferðafélagið stendur fyrir námskeiði í apríl til þess að kynna þennan
dásamlega ferðamáta. Farið verður í sem flest grundvallaratriði um búnað
og ferðir með þessum hætti. Námskeiðinu lýkur svo með stuttri gönguferð
þar sem verður látið reyna á búnað og þátttakendur.
Páll Ásgeir Ásgeirsson og Rósa Sigrún Jónsdóttir eru leiðbeinendur á nám-
skeiðinu en þau hafa ferðast um Ísland með allt á bakinu í tvo áratugi og
gera enn þegar færi gefst. Þau eru meðal ötulustu fararstjóra FÍ um þessar
mundir og fara með fólk um Hornstrandir, Fjallabak og víðar.
Ólafur Örn Haraldsson, þjóðgarðsvörður og forseti
FÍ, verður fararstjóri.
Páll Ásgeir Ásgeirsson.
Jarlhettur eru fjallabálkur sem liggur með-
fram jaðri Langjökuls frá austri til vest-
urs. Hvassbrýndar og tignarlegar standa
þær eins og verðir milli byggða og óbyggða
og ber í hvítan jökulinn. Þær sjást vítt að
og má segja að þær séu óopinbert skjaldar-
merki sýslunnar.
Að baki Jarlhettanna leynast gróðurvana
eyðidalir, jökullón og undarlegt landslag.
Undanfarin ár hefur Ferðafélag Íslands
boðið upp á leiðangur um þessar slóðir sem
eru á mótum byggðar og óbyggðar og hefur
ferðin notið mikilla vinsælda.
Ferðin er í senn áreynsla og munaður því
þátttakendur ganga langar leiðir á hverjum
degi en allur farangur er fluttur á bílum og
slegið er upp veislu í hverjum náttstað þar
sem áhersla er lögð á þjóðlegan mat úr hér-
aði, kjarngóðan kost sem landið gefur.
Ferðatilhögun er með þeim hætti að þátt-
takendur koma á eigin vegum að Laugar-
vatni og þar hefst ferðin kl. 09.00 að morgni
og er ekið á vit óbyggðanna inn á Bláfells-
háls og alla leið að jökulrönd á Skálpa-
dyngju. Þaðan gengur svo hópurinn með-
fram hinum tignarlegum Jarlhettum og
milli þeirra og jökulsins og nýtur þeirra
forréttinda að fara um land sem flestum er
hulið. Þeir sem eru brattgengir í betra lagi
fá kost á því að ganga á Tröllhettu sem er
stærsti og tígulegasti tindurinn í röðinni.
Dagleiðinni lýkur við skála Ferðafélagsins
við Einifell rétt við Hagavatn sem Farið
fellur úr en í umhverfi skálans sjást stór-
brotin merki um landmótun á síðustu ára-
tugum.
Daginn eftir heldur hópurinn áfram
vestur yfir Farið yfir nýja göngubrú sem
FÍ hefur látið reisa og nú er stefnt vestur
hraunin áleiðis að Hlöðufelli um dyngjuna
Lambahraun. Á þessum slóðum sést lítt til
byggða og landið er gróðursnautt og eyði-
legt. Fátt minnir á að rétt sunnan við fjöl-
lin eru blómlegustu og gjöfulustu landbún-
aðarsvæði Suðurlands. Um nóttina er gist
í skála FÍ á Hlöðuvöllum við rætur Hlöðu-
fells, sem er eitt tignarlegasta stapafjall
landsins að Herðubreið frátalinni.
Þriðja daginn heldur hópurinn áfram
vestur til Skjaldbreiðar. Hinir vösku í hópn-
um fá kost á að vakna rótsnemma og ganga
á Hlöðufellið. Dagleiðin gæti legið um tind
Skjaldbreiðar en líklega ræðst það af veðri.
Dagleiðin endar í skála við Karl og Kerl-
ingu.
Á fjórða og síðasta degi heldur hópurinn
suður Langadal og gegnum Klukkuskarð
og niður í Laugardal að Hjálmsstöðum og
Laugarvatni. Hér ná veisluhöld ferðalags-
ins hámarki sínu þegar menn gæða sér á
sjóðheitu hverabrauði með reyktum silungi
og fleira góðgæti. Boðið er upp á sundferð
og vel þegið þrifabað eftir fjögurra daga
göngu í ryki og sólskini með tilheyrandi
svita. Þegar sest er að veisluborðum sem
svigna undan því besta sem íslensk sveit
getur framleitt verður fólki ljóst að á ferð-
um eins og þessum bindast ferðafélagar
böndum sem seint rofna. Böndin myndast
ekki aðeins milli manna og kvenna heldur
ekki síður milli manns og náttúrunnar og
fólk kynnist sjálfu sér enn betur en áður.
Fararstjóri er Ólafur Örn Haraldsson,
forseti Ferðafélags Íslands, og er óhætt að
segja að þessar slóðir skipi sérstakan sess í
huga hans því Ólafur er alinn upp á Laugar-
vatni þar sem faðir hans, Haraldur Matthí-
asson, ferðagarpur og rithöfundur, kenndi
við Menntaskólann á Laugarvatni.
Áreynsla og munaður
Seinnipart júlímánaðar býður Ferðafélag Íslands upp á mjög áhugaverða sumarleyfisferð um Jarlhettuslóðir.
Bílaleigan HappyCampers var
sett á fót upp úr síðustu áramót-
um. Hjá henni er hægt að leigja
litla sendibíla, búnum eldunarað-
stöðu og svefnplássi. Að leigunni
standa tvenn hjón, bræðurnir
Sverrir og Haukur Þorsteinssynir
og konur þeirra Herdís Jónsdóttir
og Theodóra Björk Heimisdóttir.
„Við höfum sjálf ferðast mikið
og fannst vanta litla og einfalda
bíla til leigu sem hægt væri að
gista í,“ útskýrir Sverrir sem vill
ekki kalla bílana húsbíla, heldur
ferðabíla.
„Húsbílar geta verið stórir og
miklir bílar, búnir klósetti og
jafnvel sturtu og örbylgjuofni. Það
sest ekki hver sem er undir stýri
á svo stórum bílum en okkar bílar
eru hins vegar einfaldir og ekki
þarf að læra á neina takka og tól.
Þeim er hægt að leggja hvar sem
er auk þess sem þeir eyða litlu og
Hótelherbergi á hjólum
Ferðalög innanlands verða án efa vinsæl í sumar. Nú hefur bæst við flóru ferðamátans en hjá Happy-
Campers er hægt að leigja farartæki og gistingu í einum og sama pakkanum.
Haukur Þorsteinsson situr undir stýri og Theodóra Björk Heimisdóttir, kona hans, stendur við hlið hans. Þá kemur Herdís Jóns-
dóttir við hlið manns síns, Sverris Þorsteinssonar. Fremst á myndinni er Fanndís María Sverrisdóttir. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
Traustir ferðafélagar
Ferðafélag Íslands