Fréttablaðið - 10.04.2010, Blaðsíða 77

LAUGARDAGUR 10. apríl 2010 37
2499KR.
finnst það svolítið eins og að ímynda mér hvaða
áhrif einhver skáldsaga sem kemur út um næstu
jól á eftir að hafa á mig.
Lára: Það búast allir við hinu versta. En ég held
það verði gott fyrir okkur að vita hvað gerðist.
Ég er eiginlega hræddust um að það verði ekki
nógu mikið í þessari skýrslu. Þá fyrst held ég að
fólk verði reitt.
Bragi: Svo sá ég að það eiga að verða umræður
um skýrsluna á Alþingi strax á mánudaginn. Er
hún ekki 2.000 síður? Ætli standi til að fara að
ræða útlit eða prentun kannski?
Lára: Eða kápuna, hvernig þeim finnst hún koma
út og svona?
Engin hörð efni
Þau Lára og Bragi gengu bæði í Menntaskólann
í Hamrahlíð og þar lék tónlistin stórt hlutverk í
lífi þeirra beggja, þó ekki á sömu sviðunum.
Bragi: Varstu í kórnum? Mínum hópi var alltaf
mjög illa við kórinn.
Lára: Já, er það, varstu í Kórhatarafélaginu?
Bragi: Nei, ekki opinberlega. En á fyrstu æfingu
hljómsveitarinnar minnar, Purrks Pillnikk, í
Norðurkjallaranum kom hún Þorgerður kór-
stjóri niður með þau fyrirmæli að við yrðum að
hætta að spila strax, hún væri með Zukovsky-
námskeið á hæðinni fyrir ofan. Þannig að við
litum alltaf svo á að hún hefði vísvitandi reynt
að drepa hljómsveitina. En mér er reyndar mjög
hlýtt til kórsins í dag.
Lára: Við vinkonurnar vorum bara alltaf að
syngja. En við vorum þó alla vega ekki að dópa
á meðan!
Bragi: Ekki við heldur, að minnsta kosti ekki á
þessum tíma. Kannski aðeins seinna, en aldrei í
hörðu efnunum …
Lára: Ég hef aldrei prófað neitt dóp, því ég er svo
sjúklega hrædd við allt. En ég sé svolítið eftir
því núna, að hafa ekki einu sinni borðað einn
svepp eða reykt smá hass. Maður fer samt varla
að henda sér í það úr þessu.
hött. Maður reynir að sýna skilning
á endalausum niðurskurði, ég sit á
fundum með kennurum og þroska-
þjálfum og þar er stöðugt verið
að minna á niðurskurðinn. Maður
kinkar kolli og sýnir skilning. Síðan
kemur frétt um að borgin ætli á
sama tíma að eyða 230 milljónum
í golfvöll. Ég verð sár og móðguð
fyrir hönd sonar míns og barnanna
okkar allra. Ég skammast mín fyrir
að vera fullorðin og þætti réttast að
leyfa börnunum okkar að ráðstafa
þessu fé í staðinn.
Bragi: Í fyrsta lagi kemur þetta mér
svo sem ekkert á óvart. Ég hef ekki
mikið álit á þessari borgarstjórn,
meðal annars vegna þess hvernig
hún komst til valda, sem allir virð-
ast búnir að gleyma. En það sem
mér datt fyrst í hug var hin árlega,
og sérkennilega umræða um lista-
mannalaun, sem kemur náttúrulega
aðallega úr einni átt. Þar er um að
ræða svipaða upphæð og á að eyða
þarna í grasvöll og nokkrar holur.
Lára: Svo eru þeir atvinnulausu
hafðir að fíflum þegar þeir eru
dregnir inn í þessa umræðu. Að
þeir eigi svo bágt en geti nú glaðst
yfir því að geta farið að spila golf.
Það er algjör rökleysa.
Bragi: Þessi umræða rifjar upp
fyrir mér það sem Mark Twain
sagði um golfíþróttina – að þar væri
illa farið með góðan göngutúr.
Kápan á skýrslunni
Annað fréttamál á allra vörum er
skýrslan ógurlega. Getið þið sett
ykkur í spámannsstellingar og
reynt að ímynda ykkur hverju hún
á eftir að fletta ofan af?
Bragi: Mér finnst einhvern veginn
mjög erfitt að ímynda mér hvern-
ig hún verður, þessi skýrsla. Mér
er einn vinsælasti pistlahöfundur Miðjunnar,
FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
Síðasta ferðalagið: Ég á eina systur sem býr í
New York en ég og sonur minn heimsóttum hana
þangað fyrir 2 vikum. Við vorum í 4 daga og gerðum
ekkert nema rölta um og stoppa á 2 klukkustunda-
fresti til að borða hamborgara.
Síðasta klúðrið sem þú lentir í: Ég klúðra hlut-
um á svona hálftíma fresti allan sólarhringinn svo
þetta verður erfitt...Ég braut til dæmis lampa heima
hjá föður mínum (hæ pabbi!) í gær þegar ég sótti
Trivial Pursuit heim til hans fyrir sumarbústaðarferð.
Síðasta bókin sem þú last: Hér væri gaman að
nefna einhverja bók eftir Braga en ætli ég verði ekki
að segja Biblían (lesist Cosmopolitan).
Síðasta manneskjan sem þú rabbaðir við:
Lögreglan. Ég get því miður ekki farið nánar út í það.
Takk, útrásarvíkingar.
Síðasta lagið sem lagðist á heilann á þér: You´ll
never walk alone. Má ég syngja það fyrir ykkur?
„Síðustu” Láru