Fréttablaðið - 26.06.2010, Blaðsíða 76

36 26. júní 2010 LAUGARDAGUR
BAKÞANKAR
Davíðs Þórs
Jónssonar
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Pondus Eftir Frode Overli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Barnalán Eftir Kirkman/Scott
Þetta gerist alltaf þegar þeir fá
þessar ólar. Þá verða þeir svo
„ég er heilagari en þú“
Nýr leikur, maðk-
ar! og þið vitið allir
hvað er undir?
Uh...
eitthvað
lítið?
RÉTT! farið út á völl
og gerið það sem
þið eruð vanir að
gera!
Var þetta eins
og þetta átti
að vera?
Ekki
alveg!
Það eru tvær leiðir
til að hægja á komu
framtíðarinnar.
1. Að ná hraða ljóssins. Eða 2. Að vera orðinn gamall í sjöunda tíma.
Er ég búinn að
sofa lengi?
Eru þetta nýju
gallabuxurnar,
Hannes minn?
Ég hélt að þær væru allt of stórar á þig,
en þær virðast vera að haldast uppi.
Þær ættu að
gera það...
...Ég þurfti að
nota hálfa rúllu
af límbandi.
Ef ég mætti velja mér að vera dýr myndi ég vilja vera köttur. Mér finnst
makalaust hvað köttum getur liðið vel
þannig að það fari ekki fram hjá nein-
um. Það eitt að sjá kött rísa á fætur eftir
góðan blund, geispa duglega og teygja svo
makindalega úr öllum skrokknum, allt
frá hnakka og aftur í rófubrodd, hlýtur að
hafa heilsusamleg áhrif á hvern mann. Ég
trúi ekki öðru en að sú slökun og æðru-
leysi, sem einkennir sæmilega haldinn
heimiliskött, smiti út frá sér. Að geta síðan
ekki annað en hljóðvætt vellíðan sína með
ósjálfráðu, áreynslulausu mali hlýtur að
vera toppurinn á tilverunni.
EN vitaskuld er það eitt að vera köttur
engin trygging fyrir sælu. Með reglu-
legu millibili heyrast hryllingssögur
frá ýmsum velunnurum þessara göfugu
skepna af illri meðferð manna á þeim.
Kettlingar eru teknir frá mæðrum sínir
og látnir út á guð og gaddinn til þess
eins að deyja úr hungri og vosbúð.
Fólk, sem verður leitt á kettinum
eða getur ekki hýst hann leng-
ur, skilur hann jafnvel eftir
einhvers staðar úti í buskan-
um til að bjarga sér sjálfur.
Þegar ferðast er um erlendar
stórborgir kemur maður líka
stundum auga á ketti sem virð-
ast hreint ekki öfundsverðir af hlutskipti
sínu, grindhoruð, vannærð og misbækluð
grey sem greinilega hafa fengið fá tilefni
til að mala um dagana. Þannig að ef ég
væri köttur vildi ég vera elskaður heimil-
isköttur.
EN ef ég fengi í raun að velja hvaða dýr
ég væri myndi ég að sjálfsögðu vilja vera
maður. Við megum nefnilega ekki gleyma
því að við sjálf erum dýr, náskyld simp-
önsum. Það eru ekki nema 500.000 kyn-
slóðir síðan sameiginlegur forfaðir okkar
var uppi. Maðurinn er auðvitað kóróna
sköpunarverksins. Reikistjarnan öll ligg-
ur fyrir fótum okkar. Við njótum fagurra
lista, menntunar og menningar. Við höfum
þekkingu, húmor og jafnvel trú. Við getum
auðsýnt óeigingjarnan kærleika og samúð.
Við getum skynjað smæð okkar og stöðu
í alheiminum og fyllst auðmýkt og lotn-
ingu. Auðvitað vil ég í alvöru ekki skipta á
þessu og hæfileikanum til að mala.
EN reyndar er það eitt að vera maður
ekki heldur nein trygging fyrir sælu. Sár
fátækt og neyð eru landlægar allt of víða.
Víðtæk og skipulögð mannréttindabrot
hafa viðgengist of víða of lengi. Að vera
maður leggur því, að mínu mati, á mann
þá skyldu að lifa og framkvæma það sem
gerir það einhvers virði að vera maður.
Kettir og menn
HVAÐ ER Í MATINN?
Á
kynnir skemmtilegan sérvef um
matargerð og hagkvæm matarinnkaup.
Með því að nota einfalt og skemmtilegt
kerfi útbúum við handa þér matseðil eftir
þínu höfði.
Kynntu þér ótrúlegan fjölda gómsætra
uppskrifta á Hvað er í matinn? á
...ég sá það á visir.is