Morgunn - 01.12.1930, Blaðsíða 72

214
MOKGUNN
En nokkrir munu nú ef til vill segja, að þetta sé of
lítilfjörlegt til þess, að láta sér koma til hugar, að það
stafi frá öðrum heimi En eg held, að ekkert svona lag-
að, sé of lítilfjörlegt, til þess að færa okkur heim sann-
inn um það, að sambandið milli heimanna sé svo mik-
ið, eða öllu heldur heimarnir svo nálægt hver öðrum, að
þeir, sem þar eru, geti fylgst með hverri okkar smáhreyf-
ingu. Það eru ekki venjulega stóru atriðin, sem sýna
mesta velvild frá manni til manns, sem sýna mestan
kærleikann frá sál til sálar. Heldur það, að finna, að
vakað er yfir hverri smáhreyfingu og athugað, hvort
ekki sé hægt að verða vini sínum til hjálpar. Mér hefir
því ætíð fundist, að ekkert væri betur fallið, en ýms smá-
atriði, eins og að framan eru nefnd, til þess að sanna
okkur, hve nátengdir þeir eru okkur, sem fluttir eru
yfir um. Hvílík feikna breyting myndi verða í heimin-
um, ef menn alment gætu trúað því, að svona lítið bil
væri í raun og veru á milli.
Ingimundur.
Snemma á árinu 1926 var ]>að eitt sinn, er eg hafði
fund hjá þeim hjónum, Árna Jónssyni, kaupmanni, og
frú Lilju Kristjánsdóttur, að í sambandið kom alt í einu
drengur, annar en Steindór. Hann nefndi sig Ingimund.
Fyrst í stað kannast þau ekki við hann. Hann fer að
lýsa fyrir þeim ýmsu, sem hann hafði aðhafst, meðan
hann var hér, t. d. leikjum sínum, sem voru í ýmsu frá-
brugðnir leikjum annara barna. Þau fór nú að gruna,
hver hann væri, og komust þau að raun um, að hann
var frá Vestmannaeyjum, og hafði hann dvalið hjá
þeim nokkurn tíma, er hann var til lækninga. Þau þektu
vel foreldra hans og ættfólk, og gerðu þeim viðvart,
að hann mundi hafa komið hér í samband, og sögðu
þeim, hvað hann hafði sagt. Foreldrar hans og vinir
könnuðust við flest af því, sem hann hafði komið með.
Drengur þessi er sonur Jóns Hjálmarssonar og Fríð-
A