Morgunn - 01.12.1930, Qupperneq 93

M 0 R G U N N
235
.látningunni að mönnum sem kjarna trúarinnar. Hann
nefnir þetta „siðspillandi sambreysking þeirra kenn-
lriga, sem enga samleið eiga“, og hann segir, að það
þetta, þessi óheilindi, sem mergsjúgi kirkjuna á vor-
dögum.
Róttæk stefnu- „Vaninn og hlýðnin við mennina hefir
breyting. þó aftrað oss frá því að segja skilið við
yfirdrepsskapinn“, segir hann enn fremur; „ýmsar yf-
^klórs-bollaleggingar hafa réttlætt þetta og komið oss
þess að láta smábreytingar nægja, t. d. að sleppa
einu orði (,,holdsins“) úr trúarjátningunni. En áður
en langt um líði munu fleiri og fleiri fá augun opin fyr-
lr þeirri staðreynd, að hér dugar ekkert nema róttæk
ntefnubreyting. Það er að eins ein leið fær fyrir oss,
sem ekki viljum standa sem játningabundnir augnaþjón-
ar í víngarði kirkjunnar, og hún er sú, að leggja trúar-
Játninguna tafarlaust niður og fara ekki einu sinni
með hana við barnsskírnir“.
Hættur að fara Um sjálfan sig segir hann, að hann hafi
með trúar- ekki farið með trúarjátninguna um nokk-
jatninguna. urn tíma við neina barnsskírn. Þegar
áann átti að skíra sitt eigið barn, sá hann alvöru lífs-
>ns í fullu ljósi, og hætti þá við að fai'a með trúarjátn-
luguna. Enginn hefir fundið að þessu, en sumir aðstand-
endur barnanna vottað þakklæti sitt.
Fjöldi presta Presturinn lætur þess getið í grein sinni,
vikur frá því til sönnunar, að það sé ekki hann
handbókinni. einn, sem víki frá handbókinni við em-
bættisverk, „að fjöldi presta breyti út af fyrirmælum
bandbókarinnar í allveigamiklum ati’iðum. Það eru
daemi til þess, að kollektur séu endursamdar, felt úr
eða alveg skift um pistla og guðspjöll, hjónavígslufor-
jnálanum vikið við og breytt, kaflinn um erfðasyndina
1 skírnarávarpinu lagður niður og stutt bæn lesin í hans
stað. Orðum prestsins til ungbarnsins, er hann lýsir
bví yfir, að guð hafi fyrirgefið því syndir þess, breyta