Morgunn - 01.06.1976, Qupperneq 21

SVO SEM MAÐURINN SAIR ... 19
landi og Englandi. Þér væri því nær að fara að læra að stjórna
því núna.“
Hér var skaphafnareinkennum lýst af mikilli nákvæmni og
afdráttarlausri hreinskilni, hvort sem í hlut áttu nánir vinir
eða ættingjar Cayces eða fólk sem hann þekkti sáralítið, svo
sem Lammers, Linden Shroyer eða aðrir vinir Lammers. Þetta
jók hrifningu og áhuga hins síðarnefnda um allan helming;
auk þess sem þetta var Cayce sjálfum mikil hvatning, þegar
hann fór að gera sér ljóst, hve mikilvægt þetta væri, þó að
visu væri farið að fara dálitið um hann. Þrátt fyrir þetta fór
nú í hönd tímabil erfiðra efasemda og miskunnarlausar sjálf-
skoðunar. Að vísu hafði skyggni hans sannfært hann um það,
að hann gæti treyst henni ásamt öllum sjúkdómsgreiningum
og fyrirmælum. Hér væri áreiðanlega fremur á ferð verk guðs
en djöfulsins. En nú hafði skotið upp kollinum þessi óguðlega
skoðun! Hvernig átti nú að vera hægt að treysta nokkru
framar?
Það er ekki erfitt að skilja þessa innri baráttu Cayces. Hann
var alinn upp i ströngum rétttrúnaðar-kristindómi, þar sem
enga fræðslu var að fá um önnur mikil trúarbrögð heimsins.
Þegar hér var komið sögu var honum að mestu hulið hve
margt var sameiginlegt í mikilvægum atriðmn í kenningum
annarra trúarbragða og hans eigin trú. Hann hafði þvi enga
aðstöðu til þess að meta siðferðilegt og andlegt gildi neinna
trúarbragða utan sinnar eigin trúar. Hann minntist þess að
hafa lesið einhvers staðar um Hindúa sem neituðu að drepa
kýr af ótta við að þær væru endurholdgaðir forfeður. Og hafði
hann ekki lesið einhvers staðar um fóllc sem neitaði að drepa
bjöllur — eða var það að éta baunir? — af því að í þessu gæti
fólgist andi látins forföður!
En það voru dálestrarnir sjálfir sem greiddu úr þessum hugs-
anaflækjum Cayces. Þeir gerðu grein fyrir því, að endurholdg-
un táknaði ekki endurkomu manna í dýrsmynd. Endurholdg-
unarkenningin væri ekki hjátrú þekkingarsnauðs fólks. Hér
væri á ferð kenning sem bera ætti fulla virðingu fyrir, bæði frá
trúarlegu og heimspekilegu sjónarmiði; kenning sem hafa ætti