19. júní - 19.06.1951, Qupperneq 45

Þjóðmálaþátttaka kvenna
og hættumerkin við veginn
í greini einni, er birtist í einu dagblaði liöfnS-
staSarins síSastliSinn vetur, voru eftirl arandi at-
byglisverS ummæli í garð kvenfrelsiskvenna:
„Vitur maSur á eitt sinn aS bafa sagt eittlivaS
á ])essa leiS: Ef kvenréttindakonurnar fengju aS
ráSa, gerSu þær kvenfólkiS' fyrr en varir aS karl-
niönnum. 1 þessum ummælum eru öfgar, en þó
nokkur sannleikur. Þau eru vitanlega ósanngjörn
gagnvart kvenréttindakonunum, en sýna sarnt
hvert horfir og eru eins og liættumerki viS veg-
inn. Bak viS þau sézt óbugnanleg skopmynd
af konulausum heimi“.
Skyldi þeim mörguiii karlmönnunum vera svona
þungt niSri fyrir, sem láta sig skijita opinber
mál. Reyndar var þetta skrifaS áSur en fréltin
kom í blöSunum um, aS karlmaSur liefSi orðiS
að’ konu. Nei, þaS væri nú svei mér ekki held-
ri r efnilegt, ef karlmennirnir færu að taka upp
á því að umbreytast í konur — ég má ekki
til þess bugsa, þó það áhyggjuefni liggi nú frem-
ur fyrir en hitt. Það er óneitandi lærdómsríkt
að kynnast viðborfi málsmetandi manna til þjóS-
málaþátttöku kvenna og greinarliöf. gerði sitt til
að koma okkur í skilning um, bvernig málin
standa í (lag, og ég er honum þakklát fyrir
það. Sannast að segja dró greinarhöfundur tjald-
ið ofurlítið frá hinu pólitíska leiksviði, og augna-
ldik brá skærri birtu yfir hlut kvenna á svið-
inu. Er nokkur furða þó að þær konur, sem
urðu þessarar sýnar aðnjótandi, bafi þótt lilutur
kvenþjóðarinnar næsta smár í samanburði við
þá elju, sem þær liafa sýnt í því að fela karl-
mönnunum blessuSum pólitíska forsjá sína.
Afdráttarlaust lýsti greinarhöfundur viðhorfi
sínu til pólitískrar þátttöku kvenna og ég virði
bersögli lians miklu meira en þögn hinna, sem
villa á sér heimildir. Hver veit nema greinar-
höfundur eigi eftir að slást í pólitíska för kven-
frelsisbaráttunnar á Islandi. Engin veit sína
æfina fyrr en öll er.
En til þess að sýna að sú liætta, sem um ræðir
hér að framan, er ekki ákaflega aðsteðjandi eða
19. JÚNÍ
Hagnhoiihir Miillor.
bráð bér á landi, ætla ég að ra>ða nokkuð þjóð-
málaþátttöku kvenna.
VIÐHORFIÐ í I)A(i
Glögga hugmynd um þjóðmálaþátttöku kvenna
er að fá, ef blaðað er í Kosningahandbók jyrir
sveitastjórnir, sem Félagsmálaráðuneytið gaí út
á þessu ári, að loknum kosningum til alþingis,
bæjár- og sveitastjórna.
Þar er skrá yfir alla kjörna fulltrúa á land-
inu. Ég svipaðist um bekki þessara fulltrúa, en
æði var þar lítið um kvennablómann. Og það
vakna ótal spurningar í huganum. Er Marta æðsta
hugsjón okkar kvennanna? Fær María ekkert
sæti á kórbekk? ÞaSan af síður að hún fái að
setjast að fótskör neins meistara. Var ef lil vill
eitthvað til í því, sem Inga Þórarinsson skrifaði
í Melkorku í liitteðfyrra, að íslenzkar konur væru
að minnsta kosti 50 ár á eftir tímanum í við-
horfum sínum lil þjóðmálaþátttöku.
SVART Á HVlTU
Við skulum gera okkur grein fyrir bver blut-
fallstalan er við kosningar til Alþingis, bæjar-
stjórna og hreppsnefnda, sé miðað við 100.
52 |)iiisnienii éru kosnir til Aljiingis, þar af 2 kon-
ur eilia .................................. 'ifi'/r
115 kjörnir til liæjarstjórna í katipstööum, Jiar uf 5
konur efta ............:................... 4,3'/
í kauplúnununi vur engin kona í kjiiri, en þar voru
kosnir 165 fulltrúar. Hreppsnefndarnicnn eru 876,
J»ar af 3 konur eða ....................... 0,3f/í
Aj 1206 kjörnuni fulltrúuni til Alþingis, þæjarstjórna
og í sveitastjórnir eru alls 10 koimr kjörnar eóa 0,8%
31