19. júní


19. júní - 19.06.1959, Síða 32

19. júní - 19.06.1959, Síða 32
Kona í hæstarétti Rannveig Þorsteinsdóttir hefur fyrst íslenzkra kvenna skráð nafn sitt á spjöld þeirrar sögu, er geymir nöfn hæstaréttarlögmanna á Islandi. Hún hefur nú nýverið lokið við að flytja þau mál fyrir hæstarétti, sem veita henni rétt til að skeyta stöf- unum hrl. við nafn sitt, en það er stytting á starfs- heitinu hæstaréttarlögmaður. Námsferill hennar var glæsilegur. Hún lauk öllu námi sínu á óvenju skömmum tíma. Þegar hún tók lögfræðipróf 1949, voru ekki liðin nema 4 ár, siðan hún tók gagnfræðapróf, og mun það algert einsdæmi. Hún var önnur kona á landinu, sem tók lögfræðipróf, cg er eina konan, sem leyfi hefur til að taka að sér málflutning. Árið 1953 aflaði hún sér réttinda til að flytja mál fyrir und- irrétti. Og nú er hún hér á vistlegu heimili, sem hún hefur búið sér uppi í Drápuhlíð, í hópi góðra gesta, sem eru samankomnir í tilefni þessa merka áfanga, sem hún hefur náð. 1 örlitlu hléi, sem verður á gestakomu undir til baráttunnar fyrir bættum kjörum til handa þeim, sem verst eiai settir og minnst mega sín í þjóðfélaginu. Guðný Helgadóttir. kvöldið, hripa ée niður nokkrar spurningar og bið Rannve’gu að segja mér örlítið frá námi sínu. „Þú hefur eflaust sömu sögu að segja og flestar konur af okkar kynslóð. Aðstaða til langskólanáms lá ekki við fæturna á unga aldri?“ „Já, við þekkjum það sjálfsagt báðar, efni og ástæður leyfðu ekki neitt, en löngun var fyrir hendi bæði hjá mér og móður minni. En fátæk ekkja með þrjú börn hafði ekki tök á miklu á þeim árum. En til gamans má segja það, að þegar kenn- arinn í barnaskólanum spurði okkur krakkana, hvað við vildum verða, þegar við værum orðin stór, rétti ég upp höndina og sagðist vilja verða sýslumaður. En sýslumaður var þá í mínum aug- um sá, sem kunni skil á lögum.“ „Var nokkur sérstök ástæða til þess, að þú ákvaðst að leggja út á námsbrautina, þó að þau ár væru að baki, sem flestir sitja á skólabekk?“ „Já, mér fannst, þegar ég kynntist undirbúningi nýju fræðslulaganna, að menntun mín væri ekki næg til þess að standa jafnfætis því unga fólki, sem mundi verða samstarfsmenn mínir, og leit svo á, að stúdentspróf veitti þá beztu almennu menntun, sem völ væri á, og taldi, að nú hefði ég aðstæður til að afla mér þeirrar menntunar og vinna fyrir mér jafnframt.“ „Og svo hefurðu ekki getað hætt, þegar af stað var komið?“ „Nei, það kom svona af sjálfu sér að halda áfram.“ „Finnst þér þess gæta nokkuð í starfi þínu, að menn séu ófúsari að fela konum að reka mál fyr- ir sig?“ „Nei, það finn ég ekki. Mjög margir viðskipta- vinir minir eru karlmenn, og starfsemi mín hefur aukizt á eðlilegan hátt eins og annarra lögfræð- inga.“ „Er ekki töluverð vinna að flytja mál fyrir hæstarétti, og þurfa það ekki að vera merkileg mál, sem tekin eru gild sem prófmál?“ „Jú, það liggur mikil vinna á bak við allan mál- flutning. Og það eru ekki viðurkennd sem prófmál fyrir hæstarétti önnur mál en þau, sem að ein- hverju leyti eru sérstaks eðlis og vandasöm.“ „Ég lét einhvem tíma orð falla um það á þeim árum, sem þú varst á þingi, að það væri eflaust að þakka afrekum þínum við prófborðin, að karl- menn léðu máls á þvi að hafa kvenmann til framboðs.“ „Þú ert nú alltaf með getsakir í garð karla.“ 30 19. JÚNl

x

19. júní

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: 19. júní
https://timarit.is/publication/671

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.