19. júní - 01.03.1993, Blaðsíða 8
8
1. TBL.1993
Verður sjóðurinn til ájram — og þá hversu
lengi?
„Ómögulegt er um það að segja, vegna
þess að það er Alþingis og fjárveitinga
valdsins á hverjum tíma að taka ákvörðun
þar um — en ég hef lagt áherslu á að á með-
an ég er hér, starfar sjóðurinn áfram. Hafi
verið þörf fyrir hann árið 1991, þá er svo
sannarlega þörf fyrir hann núna!“
Hvernig er markvisst hœgt að ejla at-
vinnustarjsemi kvenna, baði úti á landi og í
Reykjavík?
„Það eru auðvitað engin einföld svör til
við því. Ég tel að með starfsráðgjöf og
fræðslu — og e.t.v. starfsnámi líka, megi
beina konum inn á fjölbreyttari brautir.
Einnig má nefna starfsmenntun í atvinnu-
lífinu en um hana er nú til löggjöf. Þar er
að finna ákvæði sem gagnast konum mjög
vel, t.d. er boðið upp á fjölbreytt starfs-
menntunarnámskeið vegna tæknivæðingar
og nýjunga í atvinnu lífinu. f samvinnu við
Iðntæknistofnun bauð Félagsmálaráðu-
neytið upp á námskeið um allt land sem
kallaðist „Athafnakonur“ og var ætlað öll-
um konum sem höfðu áhuga á að vinna að
eigin hugmyndum eða bæta atvinnumögu-
leika sína. Námskeiðin voru afar vel sótt.
Ég hygg síðan að markviss upplýsingamiðl-
un á milli kvenna virki mjög hvetjandi á
konur að hefja sjálfstæðan atvinnurekstur.
Ég hef á tilfinningunni að karlmennirnir
taki oft miklu meiri áhættu í atvinnurekstri
og fjármögnun í atvinnuuppbyggingu en
konur. Þær fara miklu varlegar — eru kann-
ski ragar við að fara til bankastjóra eða leita
sér að fjármagni til atvinnuuppbyggingar.
Þær vilja líka vera fullkomlega öruggar um
að þær séu ekki að fara inn í áhætturekstur
sem ekki skilar sér.“
Að lokum: Hejurðu trú á því að ef konur
verða atvinnurekendur í ríkari mœli þá verði
hœtt að vanmeta störf kvenna og um leið hafi
það þau áhrif að launamisrétti hverfi úr sög-
unni?
„Það er tvímælalaust nauðsynlegt á öll-
um sviðum þjóðlífsins að konur geri sig
gildandi sem atvinnurekendur, í stjórnmál-
um og á fleiri sviðum. Ég held að það sé of
mikið sagt að störf kvenna séu vanmetin.
Þó má vissulega segja það varðandi launin.
Ennþá virðist vera ríkjandi sá gamli hugs-
unarháttur hjá atvinnurekendum að greiða
þurfi karlmönnum hærri laun þar sem þeir
séu fyrirvinna heimilanna. Staðreyndin er
þó sú að yfirleitt eru báðir foreldrarnir
framfærendur heimilanna.
Fyrr en síðar munum við sjá fleiri konur í
hópi atvinnurekenda en hvort það hefur
áhrif á launamisrétti veit ég ekki. Það er þó
ekkert sjálfgefið að þótt þeim fjölgi veru-
lega sem atvinnurekendum þá muni það
breyta launauppbyggingunni í þjóðfélag-
inu — en maður verður að vona það. . .
SUMIR SPYRJA
HVORT ÉG SÉ GALIN
Fyrsti konan í embætti lögmanns Færeyja opnar sýn-
ingu á Islandi
„Þegar ég tók að mér þetta virðulega embætti spurðu sumir mig hvort
ég væri galin,“ segir lögmaður Færeyja, Marita Petersen, í stuttu við-
tali við 19. júní. Hún var í heimsókn í Reykjavík fyrr í mánuðinum
til að opna Færeyska málverkasýningu í Norræna húsinu.
arita Petersen er sálfræð-
ingur sem stundað hefur
kennslustörf og síðan
skólasálfræði í Þórshöfn
um margra ára skeið. „Ég
er til þess að gera nýliði í stjórnmálum,"
segir hún og vísar til þess að hún var fyrst
kosin á færeyska þingið árið 1988. Hún
var í stjórnarandstöðu í tvö ár en eftir
kosningarnar 1990 lcomst flokkur henn-
ar, Færeyski jafnaðarmannaflokkurinn, í
stjórn. Maríta tók þá við embætti
menntamálaráðherra en í janúar s.l. var
hún skipuð lögmaður Færeyja. Hún er
ekki aðeins fyrsta konan sem gegnir því
embætti heldur var hún einnig fyrsta
konan sem kosinn var til formennsku í
færeyska kennarasambandinu.
„Ég hef í raun aldrei starfað að jafn-
réttismálum,“ segir hún. „En hlutirnir
hafa einhvern veginn þróast í þá veru að
ég er nú í embætti sem kona hefur aldrei
gegnt í Færeyjum. Þetta er mikið verk-
efni, ekki síst með tilliti til efnahags-
örðugleikanna sem við er að etja um
þessar mundir, þannig að ég get vel skilið
þá sem spyrja hvort ég sé galin að taka
þetta að mér.“ Hún er glettnisleg á svip
þegar hún svarar spurningu blaðamanns
um það hver viðbrögðin hafi verið í Fær-
eyjum þegar hún var skipuð í embættið.
„Viðbrögðin hafa öll verið jákvæð —
nema hvað?“
19. júní mun síðar birta ítarlegt viðtal við
Marítu Petersen.