Sólskin - 01.07.1967, Page 5

Vakna barn! Til verka kveður
vorið, sem að alla gleður,
vekur, lífgar, svalar, seður,
sviptir vetrar hörmum braut,
klœðir sveit í sumarskraut.
Nú er úti indœlt veður,
allir fuglar kvaka,
yfir tjörnum ólftir vœngjum blaka.
Líttu upp til hárra hlíða,
horfðu út á sœinn víða,
sjáðu engið, fjallið fríða,
fossa, vötn og gróin tún,
loftið gyllir geislarún.
Finnst þér ekki flestallt prýða
fósturjörðu þína?
Sumargull í sólarljósi skína.
Gaman er að vaka og vinna,
verkin þörf af hendi inna,
vel að lýð og landi hlynna,
leiða prýði yfir sveit,
margan kalinn rœkta reit.
Reyndu gœfugull að spinna
úr gœðum lands og sjóar.
Iðnir finna yndisstundir nógar.
3