Sólskin - 01.07.1967, Blaðsíða 63

vera hryggur af slíku, nema berast af karl-
mannlega og freista, hvort þrautirnar megi
ekki vinnast? Má og vera, að ég geti beint til
með þér, og seg mér, hvað þig sturlar. — Sér
konungur þann kost beztan að segja drottn-
ingu allt hið sanna og hvernig hans máli er
komið. — Þetta munu allt ráð stjúpu þinnar,
— segir drottning, — og vœri vel, að hún
kœmi ekki fleiru fram við þig eða aðra. Mun
hún svo hafa til œtlazt, að ekki yrði auðvelt
að ráða úr vandrœðum þessum, en þó mun
ég nokkuð geta að gert. Tjaldið á ég sjálf, og
er því sú þraut leyst. Vatnið, sem þér er til vís-
að, er hér skammt á burt, en ekki er auðvelt
að ná því. Það er í brunni nokkrum, og er
brunnurinn í helli, mjög dimmum. Brunnsins
gœta 7 Ijón og 3 höggormar, og kemst eng-
inn maður með lífi frá þeim ókindum. En sú
er náttúra vatnsins, að það hefur engan lœkn-
ingakraft, nema þessi kvikindi séu öll vakandi.
Mun ég nú freista þess að ná vatninu. — Býr
nú drottning ferð sína til hellisins og hefur með
sér sjö naut og 3 svín. Þegar hún kemur að
hellinum, lœtur hún drepa nautin og svínin og
snara nautunum að Ijónunum, en svínunum að
61