Sólskin - 01.07.1967, Side 23

— Nú sofna ég, — sagði Suðri, — en þú
skalt fó silfurhljóðpípu hjó mér. Með henni
getur þú kallað ó bróður minn, Austra, sem ó
að blósa ó morgun. —
í sama bili kom Vindatröllið út úr helli sín-
um. Hann tók Sam milli fingra sinna og leit ó
hann. — Þú ert nú ekki stór munnbiti, — sagði
hann. — Ég held ég reyni að nota þig til þess
að vinna dólítið fyrir mig. Þú getur hjólpað
konunni að elda matinn. —
Svo henti Vindatröllið Sam inn í eldhúsið.
Þar stóð tröllamamma og éldaði graut í af-
skaplega stórum potti. Sam ótti að hrœra í
pottiunm. Hann var svo stór og þykkur, að
hann varð að standa ó barminum og ganga
hring eftir hring, er hann hrœrði í honum. Þvar-
an, sem hann hrœrði með í pottinum, var svo
stór og þung, að hann gat varla valdið henni.
Sam var afskaplega þreyttur. En svo kom
kvöldið og hann sofnaði vœrt í skoti í hellin-
um.
Strax nœsta morgun lœddist Sam fram í
hellisdyrnar og blés í silfurpípuna. í sama bili
kom Austri. Hann þeytti Sam ó bak sér og
sveif með hann gegnum loftið.
21