Sólskin - 01.07.1967, Page 60

og kom hún sér mjög í mjúkinn hjó honum.
Liðu svo fram nokkrir tímar. En þar kemur, að
konungur fœr óst mikla ó konu þessari, og að
lyktum tekur hann hana sér fyrir drottningu,
var það þó mjög á móti hirðinni. Eigi líður ó
löngu, óður en hin nýja drottning gerðist mjög
hlutsöm um ríkisstjórnina, og þótti hún öllu
spilla, því er hún mótti.
Það var einhverju sinni, að drottning kemur
að móli við konung og mœlti: — Undarlegt
þykir mér, að þú gerir engan rekstur að um
burthlaup sonar þíns, og er þó oft minni sök-
um hegnt, muntu hafa heyrt, að hann er orð-
inn konungur yfir einu af þeim ríkjum, sem
hér eru í kring, og er í almœli, að hann œtli
með her ó hendur þér, þegar hann sér sér fœri
ó, til að hefna þess óréttar, er hann mun þykj-
azt hafa beðið í meyjarmólunum. Nú vil ég,
að þú verðir fyrri að bragði til að róða þenn-
an voða af höndum þér.
Konungur lét sér fótt um finnast og tók þessu
hjali lítt, en svo fékk drottning um talið fyrir
honum, að hann lagði trúnað ó orð hennar.
Bað hann hana róð til að leggja, hvernig þessu
yrði svo hagað, að sem minnst bœri ó.
58