Sólskin - 01.07.1967, Side 64

höggormunum. En meðan ókindur þessar eru
að rífa í sig skrokkana, stígur drottning niður
í brunninn og tekur vatnið, sem hana lystir.
Stóð það heima, að drottning komst úr hellin-
um, og dýrin voru búin með mötuna. Heldur
drottning heim til borgar, og er nú önnur þraut-
in unnin. Drottning kemur því nœst að móli
við kóng og mœlti: — Nú eru tvœr þrautirnar
unnar, en hin síðasta er eftir, og er hún verst,
enda muntu hljóta að vinna hana sjólfur, og
get ég nokkuð vísað þér ó, hvar hana skal
vinna. Ég á hólfbróður, og rœður hann fyrir
ey, sem hér er skammt undan landi. Hann er
3 fet ó hœð, með 1 auga í miðju enni. Hann
hefur 30 ólna langt skegg og svo hart sem
svínsbursta. Hann er og með hundstrýni og
kattareyru, og tel ég ólíklegt, að hann líkist
nokkrum manni í heimi. Þegar hann fer eitt-
hvað, hendist hann ófram ó 50 ólna langri
stöng og fer svo hratt sem fugl fljúgi. Eitt sinn,
þegar faðir minn var á dýraveiðum, var hann
heillaður af gýgi einni, sem bjó í helli undir
fossi, og við henni ótti hann þessa ófreskju.
Þessi ey er þriðjungur ríkis föður míns, og þykir
honum það helzt til lítið handa sér. Hring einn
62