Fréttablaðið - 30.12.2010, Qupperneq 49

34 30. desember 2010 FIMMTUDAGUR34
menning@frettabladid.is
1
3
5
7
9
2
4
6
8
10
Furðustrandir
Arnaldur Indriðason
Eyjafjallajökull
Ari Trausti Guðmundsson
Rannsóknarskýrsla
Alþingis
Hafmeyjan - kilja
Camilla Läckberg
Ég man þig
Yrsa Sigurðardóttir
Vitavörðurinn - kilja
Camilla Läckberg
METSÖLULISTI EYMUNDSSON
SAMKVÆMT BÓKSÖLU Í EYMUNDSSON UM LAND ALLT
ÁRIÐ 2010
Svar við bréfi Helgu
Bergsveinn Birgisson
Borða, biðja, elska - kilja
Elizabeth Gilbert
Póstkortamorðin - kilja
Liza Marklund / J. Patterson
Hreinsun
Sofi Oksanen
Þegar fylgt er í fótspor
leiklistargyðjunnar Þalíu á
árinu sem er að líða virðist
hún svo sannarlega ætla að
halda áfram að stefna hátt
og hjálpa til við að safna
í baukinn sem áhangend-
um annarrar gyðju tókst að
tæma.
Það gerðist margt skemmtilegt
eins og til dæmis tilkoma nýja
stóra leikhússins á Seltjarnar-
nesi, Norðurpólsins. Nýskrifuð
verk eru þar sýnd og einleikir
auk þess sem alyngstu leikararn-
ir hafa þar líka fengið inni.
Þó mikið hafi verið um nýjar
sýningar eftir unga höfunda var
einnig leitað innblásturs í sígild-
ar og öruggar smiðjur og má þar
fremstan nefna Faustus (Fást)
eftir Jóhann Wolfgang Goethe
(f. 1749 d. 1832) þar sem leikhóp-
urinn Vesturport beitti sínum
fimu brögðum til þess að koma
þessu verki til okkar í byrjun
árs í Borgarleikhúsinu. Þeim var
ákaft fagnað með Þorstein Gunn-
arsson í broddi fylkingar og leik-
förin heldur áfram út í heim. Það
sem kannski einkenndi árið var
áminningin um okkur sjálf, um
hver við erum og hvert við stefn-
um. Er það ekki hlutverk leik-
hússins alltaf?
Jón Atli Jónasson hefur verið
ötull við að munda pennann
undan farin ár og í ársbyrjun
voru sýndir Íslendingar í búri,
samvinnuverkefni hans og félag-
anna Jóns Páls Eyjólfssonar og
Halls Ingólfssonar. Þar fengum
við loksins að íhuga í fullri alvöru
hver hefði fundið upp kokkteil-
sósuna fyrir utan að bullfrasar
hins svokallaða góðæris urðu
þar að perlum í annars fremur
þunglyndislegri mynd af ástandi
landans. Hrunleikur sum sé. Enn
fleiri hrunleikir birtust og botn-
uðu í ýmsum verkum. Kannski
er því nú þannig háttað líka að
áhorfendur eru áfjáðir í að leita
að speglun á þessa smábarna-
legu græðgishegðun útrásar-
víkinganna og þá var nú ekki
slæmt að fá að stækka sig í spé-
spegli Nóbels skáldsins þegar
flinkir listamenn undir leiðsögn
Baltasars Kormáks réðust í að
leikgera Gerplu í Þjóðleikhúsinu,
með niður stöðunni heima er best
en einnig sú sýning er að leggjast
í víking sem kunnugt er.
Einn maður stendur þó upp úr
og hefur gert það lengi og það er
Jón Hreggviðsson, sem einhvers
konar alter ego Íslendingsins og í
meðförum Ingvars E. Sigurðsson-
ar í leikgerð Benedikts Erlings-
sonar í Þjóðleikhúsinu lifnaði
hann ekki aðeins við á sviðinu
heldur innra með hverjum og
einum. Sýning Þjóðleikhússins
núna á Íslandsklukkunni til að
minnast 60 ára afmælis hússins
var líka sýning á sýningu, leikhús
í leikhúsi, Björn Thors í hlutverki
Magnúsar í Bræðratungu var þar
eftirminnilegur.
Hvernig svindlað er í útlöndum
fengum við að læra með gletti-
legu söngleikjasprikli á milli
kennsluatriða í stórsýningunni
Enron sem Stefán Jónsson setti
upp í Borgarleikhúsinu og fóru
menn nokkuð fróðari frá borði
um skúffu fyrirtæki og hvernig
best væri að leggjast í peninga-
þvott. Og áfram var svindlað.
Tölvuheimurinn og lífið við takka-
borðið kemur víða við.
16 elskendur, kraftmikill leik-
hópur sem fram kom í Kassan-
um, gerði slíkt gylliboðabrask að
yrkis efni sínu í Nígeríusvindlinu
þar sem eymd Afríku og þriðja-
heimsvesalinga varð okkar gróða-
möguleiki. Enn ein hugmynd af
sama meiði. Í Þjóðleikhúsinu
fengum við að hlæja ótal sinnum,
ekki síst í hinni frábæru sýningu
Braga Ólafssonar þar sem Eggert
Þorleifsson fer á kostum sem Sig-
urhans í Hænuungunum. Það er
gott og gaman að hlæja í leikhúsi
en það er ekki síður gott að gráta
saman, finna svo mikla samkennd
að tárin renna niður skorpnar
kinnar jafnt sem meikaðar. Þess-
um áhrifum tókst leikhópnum
að ná í hinni frábæru sýningu
Auðar Jónsdóttur um Fólkið í
kjallaranum í Borgarleikhúsinu
undir dyggri leikstjórn Kristínar
Eysteinsdóttur í leikgerð Ólafs
Egilssonar.
Börnin fengu Sveppa, Fíusól,
Gilitrutt og Dísu ljósálf fyrir utan
Eldhúsævintýri í Þjóðleikhúsinu.
Leikið var þar jafnt á frönsku og
íslensku þar sem lifandi tónlist
úr Ameríku og frá Evrópu mynd-
aði umgjörð í myndrænni frásögn
Sólveigar Simha. Fólk heldur
áfram að þyrpast í Landnáms-
setrið í Borgarnesi þar sem nú
gefur að líta einleik Kára Viðars-
sonar sem byggður er á Bárðar
sögu Snæfellsáss. Einmitt í Land-
námssetrinu hafa nú ýmsir stígið
áhrifarík spor en Jón Gnarr var
þar á grínbuxum í sumarbyrjun.
Iðnó var nýtt til ýmissa sýninga
og stendur þar kvöldstundin hug-
ljúfa í danska kabarettinum henn-
ar Charlotte Böving upp úr.
Hér er aðeins stiklað á stóru um
leikárið sem er að líða. Áhorfend-
ur láta sig ekki vanta í leikhús-
in þannig að þessi forna og góða
listgrein á sér örugglega trygga
framtíð ef þeir sem við stjórnvöl-
inn sitja hafa vit á því að fjárfesta
í henni.
Áminningin um okkur sjálf
ÚR ENRON Áhorfendur fóru nokkuð fróðari frá borði um skúffufyrirtæki og hvernig best væri að leggjast í peningaþvott eftir
sýninguna Enron í leikstjórn Stefáns Jónssonar í Borgarleikhúsinu.
Elísabet
Brekkan
fer yfir leiklistar-
árið sem er að líða
Úr Íslandsklukkunni Jón Hreggviðsson
lifnaði innra með hverjum og einum í
meðförum Ingvars Sigurðssonar.
Það sem kannski
einkenndi árið var
áminningin um okkur sjálf,
um hver við erum og hvert
við stefnum. Er það ekki hlut-
verk leikhússins alltaf?
Íslenska hreyfiþróunarsamsteypan frumsýnir sviðsverkið Kandíland í
Kassanum í kvöld. Sýningin sækir innblástur í konungaverk Williams
Shakespeare. Í Kandílandi er gósentíð, þar sem glitur og glys ræður
ríkjum og allir vilja vera konungar. Kandíland er hættulegur leikvöllur.
Þar er ekkert heilagt og fólk svífst einskis til að ná hásætinu. Gripið er
til örþrifaráða og valdið skiptir um hendur og fætur.
Sýningin er samstarfsverkefni Íslensku hreyfiþróunarsamsteypunn-
ar og Þjóðleikhússins. Flytjendur eru Katrín Gunnarsdóttir, Melkorka
Sigríður, Ragnheiður Bjarnarson, Vigdís Eva Guðmundsdóttir og
Sveinn Ólafur Gunnarsson. Leikstjóri er Víkingur Kristjánsson.
Kandíland í Kassanum
EKKI MISSA AF Í dag er síðasta tækifærið til að sjá Veiðimenn norðursins/Andlit aldanna, ljósmyndasýningu Ragnars
Axelssonar í Gerðarsafni í Kópavogi. Sýningin byggir á myndum sem RAX hefur tekið meðal veiðimanna á norðurhjara
veraldar undanfarinn aldarfjórðung. Bókin Veiðimenn norðursins kom út í tengslum við sýninguna og seldist upp fyrir jól.