Sameiningin - 01.10.1906, Qupperneq 5

229
Væntanlega er ritið í höndutn allra, sem á kirkjuþinginu
sátu, og þeir halda því út til sölu.
Fyrirlestrana sérstaklega mun marga fýsa að lesa, enda
eru þar rœdd í mesta máta tímabær efni, snertandi menntalíf og
kristindóm þjóðar vorrar, og frágangrinn á hvorutveggja því
eiindi vel vandaðr.
f prentunarlegu tilliti eru „Áramót“ fæssi ásjálegri en þau
í fyrra og ætti á stuttum tíma að verða uppseld.
En geta þarf um skekkju eina all-slæma í ágripinu af hing-
tíðindunum, (og hefir Jjegar verið á þann galla bent í „Lög-
bergi“j. Það er í málinu um úrsög.i séra Odds V. Gíslasonar
úi kirkjufélaginu. Á bls. 79 stendr þar kafli nokkur — breyt-
ingartillaga við einn lið þingnefndarálitsins í því máli—, sem
standa ætti á. 80. bls. Og eftir að skýrt hefir verið frá því, að
breytingartil’aga sú hafi samþykkt verið, ætti þar að vera tekið
fram, að álit nefndarinnar með áorðinni breyting hafi verið
samþykkt.
Skekkja þessi stafar af ófullkomnum frágangi handrits
þess, sem prentað var eftir.
Þessi þrjú smárit — Flugrit gegn andatrúani — þýdd úr
dönsku og prentuð i Reykjavík, hafa oss verið send af útgef-
•endunum: 1. Andatrú og kristindómr, 2. Reynið andana, og3.
Var Jesús andatrúarmaðr?
Kirkjuþingsfyrirlestrinn frá í fyrra eftir ritstjóra „Sam.“
—„Hclgi hinn tnagri'‘ — hefir með leyfi höfundarins verið
endrprentaðr í Reykjavík og er seldr til ágóða fyrir missiónar-
húsið væntanlega. Nokkur eintök af fyrirlestri þeim í hinni
nýju útgáfu fást til kaups í bókaverzlan hr. Flalldórs S. Bar-
dals hér í bœnum.
—--------o---------
Ætlazt er til, að minnzt verði reformazíónarinnar lútersku
og blessunar þeirrar, er af henni hefir leitt fyrir kristnina, i
söfnuðum kirkjufélags vors á opinberum guðsþjónustufundum
um næstu mánaðamót eða rétt á eftir. Og að vanda á þá í
hverjum söfnu'ði fvrir sig að verða tekið offr frá almenningi til
stuðnings heimatrúboði kirkjufélagsins. Gjöri safnaðafólk
vort svo vel að muna eftir þessu.
Nýkomið er út á prent (\ ReykjavíkJ einkennilegt rimað
ritverk eftir séra Valdemar Briern. Hann kallar það „Kristin
barnafrœði í ljóðum.“ Og höfum vér þar þá fengið enn eitt