Sameiningin - 01.08.1924, Blaðsíða 22

244
unum, sem1 öll gengu í Bandalagiö, 23 að tölu. Var þaö stór og
fallegur hópur, og er vonandi, að þaö veröi bæöi þeim og félaginu
til blessunar. Voru hinir nýju meðlimir og foreldrarnir ávarpaðir
með stuttum ræðum af meðlimum Bandalagsins, en þeim ræðum var
svarað af séra S. O. Thorlakssyni fyrir hönd safnaSarins og séra
N. S- Thorlakssyni fyrir hönd foreldranna. Einnig var söngur og
hljóSfærasláttur; söngflokkur sunnudagsskólans, um 30 aS tölu fált
meðlimir Bandalagsinsý, söng fallegan söng um sumarið. Svo voru
veitingar fram bornar, og skemtu menn sér svo fram eftir kvöld-
inu viS leiki. Um 120 manns voru viöstaddir.
28. júní gekst Bandalagið fyrir bátferð á ánni ("Moonlight
Excursion”). VeSriS var inndælt enda tók margt fólk þátt í þess-
ari skemtiferS. Veitingar voru á boSstólum á bátnum, og notaöi
fólk sér þaö vel. ArSurinn var $150-00, og var hann lagöur í kirkju-
byggingarsjóðinn.
Sár harmur var þaS meðlimum Bandalagsins, er sorgarfregnin
kom norðan af Winnipeg-vatni, að félagsbróðir þeirra, Stefán Bessa-
son, hefði druknaö. Stefán heitinn var góSur piltur, að eins 18 ára
að aldri, var fermdur hér fyrir fjórum árum síðan og gekk þá í
BandalagiS, og var alt af á fundum þess og samkomum, þegar hann
var í bænum. Hann stundaSi fiskiveiðar meS föSur sínum og var
því 'oft norSur á vatni. Hann var i söngflokki sunnudagsskólans,
og var mjög sönghneigSur. BandalagiS lagði fallegan blómsveig
á kistu hins framliðna bróöur, og flestallir meSlimir þess voru við-
staddir útförina. Fermingarbræður hans báru hann til grafar.
HELREIÐIN.
Saga eftir
SELMU LAGERLÖF.
Kjartan Helgason þýddi.
fEramh.)
“Eg veit ekki vel hvernig það gat atvikast, aö í rnorgun var eg
á ferS úti, meS körfu á handlegg og átti víst aS færa mat! einhverj-
um fátækling. Eg var komin aS húsabaki, þar sem eg hafði aldrei
komiS áSur. Þar voru stórhýsi alt í kring, vel hirt og prýSileg
útlits. Svo var aS sjá, sem þar ættu efnamenn heima. Eg skildi
ekki, hvert erindi eg gat átt þangaö. En þá tók eg eftir því, að á
einum húsveggnum var dálítið útskot; þaS virtist hafa átt aS vera
hænsnahús. Nú hafSi veriö reynt aö breyta því í manna-híbýli.