Fréttablaðið - 23.03.2011, Blaðsíða 62
23. mars 2011 MIÐVIKUDAGUR26
„Þetta eru taflmennirnir sem þeir
Boris Spasskí og Bobby Fischer
tefldu með í þriðju skákinni í ein-
víginu mikla árið 1972 ásamt skák-
borði, árituðu af þeim báðum,“
segir Guðmundur G. Þórarinsson,
verkfræðingur og fyrrverandi for-
seti Skáksambands Íslands. Hann
hefur látið uppboðsfyrirtæk-
inu Philip Weiss í té sögufræga
taflmenn sem honum áskotnuð-
ust fyrir tæpum fjörutíu árum í
afmælis gjöf en Guðmundur var
forseti Skáksambandsins þegar
þeir Spasskí og Fischer mættust í
einvígi aldarinnar. Taflmennirnir
og platan verða boðin upp 2. apríl
ásamt öðrum sögufrægum hlutum
en ekki liggur fyrir hversu mikill
peningur fæst fyrir taflmennina.
Víst þykir að nóg er af söfnurum
sem hafa áhuga á munum tengd-
um Bobby Fischer og þessari
sögufrægu rimmu stórveldanna í
Reykjavík.
Guðmundur segir ástæðuna
fyrir því að hann lætur taflmenn-
ina frá sér ekki vera neitt sérstak-
lega góða. „Ég er með erlent lán
eins og svo margir aðrir og var að
leita leiða hvernig ég gæti klórað
mig út úr því. Sonur minn kom þá
með þessa uppástungu, af hverju
ég seldi ekki þessa taflmenn. Hann
fór í kjölfarið að leita leiða hvernig
við gætum komið þeim í verð og
hafði samband við Sotheby‘s en
þeir selja víst ekki svona söfnunar-
gripi. Þeir bentu okkur hins vegar
á Philip Weiss í New York.“
Guðmundur segir auðvitað leitt
að þessir munir skuli vera á leið
út úr landi en hann hafi bara ekki
átt annarra kosta völ. „Skákborð-
ið og taflmennirnir sem þeir not-
uðu í Laugardalshöll eru auðvitað
á Þjóðminjasafninu en þessir tafl-
menn hafa mjög merkilega sögu.“
Þannig var að Fischer vildi ekki
tefla inni í Laugardalshöll eftir
fyrstu skákina því honum fannst
myndavélarnar trufla sig. Hann
gaf því aðra skákina og einvígið
var í hálfgerðu uppnámi. „Mönn-
um tókst að telja hann á að tefla
þriðju skákina inni í bakherbergi
Laugardalshallarinnar og þar voru
þessir taflmenn notaðir. Þessi skák
er því oft kölluð „The Legendary
3rd game“ enda bjargaði hún ein-
víginu.“
Guðmundur fékk taflmenn-
ina og skákborðið í afmælisgjöf í
október árið 1972. Og taflmennirn-
ir hafa síðan þá verið inni í skáp
hjá honum. Hann segist enn fá að
minnsta kosti tvær til þrjár heim-
sóknir á ári frá erlendum sjón-
varpsstöðvum sem vilja fjalla um
einvígið.
„Mér hefur alltaf fundist svo-
lítið sorglegt hvað við Íslendingar
gerum lítið úr þessum viðburði.“
freyrgigja@frettabladid.is
BESTI BITINN Í BÆNUM
N
otkun á Íslandi, 100 M
B innan dagsins. Þú greiðir f. símanr.
og a
ðra
no
tku
n s
kv
. v
er
ðs
kr
á
á
si
m
in
n.
is
Netið í símanum á
0 kr. fyrir viðskiptavini
Símans í dag.
Magnaðir
miðvikudagar!
Nýttu tækifærið
og prófaðu!
GUÐMUNDUR G. ÞÓRARINSSON: LEITT AÐ SJÁ ÞETTA FARA ÚR LANDI
Selur sögufræga taflmenn
til að borga erlent lán
Blúsarinn Halldór Braga-
son ætlar að reyna að vera
viðstaddur jarðarför vinar
síns, bandarísku blúsgoð-
sagnarinnar Pinetop Perk-
ins, sem er nýlátinn, 97 ára
gamall.
„Einhvern veginn kom
þetta manni á óvart því
maður hélt að Pinetop
Perkins væri eilífur,“
segir Halldór. „Ég frétti
þetta frá fjölskyldunni
hans. Hann var að leggja
kapal, fór út að reykja
sígarettu og fannst hann
vera slappur. Svo fékk
hann hjartaáfall í svefni.“
Perkins kom þrisvar til Íslands,
síðast árið 2009, þegar hann var
gerður að heiðursfélaga Blúsfélags
Reykjavíkur. „Hann er guðfaðir
íslenska blússins. Ég er feginn að
hafa fengið karlinn hingað enda
var það algjör töfrastund þegar
hann spilaði hérna,“
segir Halldór, sem hitti
Perkins síðast í fyrra
þegar blúsarinn aldni tók
þátt í myndbandsverki
listamannsins Ragnars
Kjartanssonar, The Man.
Perkins spilaði um
tíma með Dóra og
félögum í Blue Ice Band
í byrjun tíunda áratugar-
ins. Þeir gáfu saman
út plötu sem Perkins
sagði sína bestu á ferl-
inum. Fyrr á árinu hlaut
hann Grammy-verðlaun-
in ásamt blúsaranum
Willie Smith fyrir plöt-
una Joined at the Hip en árið
2007 hlaut hann verðlaunin
fyrir æviframlag sitt til
tónlistar innar.
Perkins hafði ekki
drukkið áfengi í
fjórtán ár þegar
hann dó. „En hann fékk sér ham-
borgara, reykti sígó, fékk sér
eplaböku og brosti og hló. Það var
eitthvað ótrúlegt við hann. Það
var ekkert sem fór í taugarnar á
honum,“ segir Dóri um vin sinn.
„Þetta er mesta ljúfmenni sem ég
hef nokkurn tímann hitt á
ævinni.“
- fb
Vill komast í jarðarför Perkins
PINETOP PERKINS
Blúsarinn aldni er
farinn yfir móðuna
miklu.
NORDICPHOTOS/GETTY
„Það er einhver draugur í þessum bassa.
Bassabölvunin,“ segir Jón Þór Sigurðs-
son, best þekktur sem Nonni kjuði,
trommuleikari hljómsveitarinnar Dikta.
Dikta hefur tvisvar á skömmum tíma
lent í því að bassi Jóns Bjarna Pétursson-
ar, bassaleikara hljómsveitarinnar, fylgir
þeim ekki á áfangastað. Í fyrra skiptið
kom hann ekki með flugi frá Þýskalandi
til London og í það seinna var hljómsveit-
in komin til Seattle þegar það fréttist af
bassanum í Orlando – í rúmlega 4.000 kíló-
metra í fjarlægð. Það var enginn annar en
Guðmundur Kristjánsson, pabbi tónlistar-
mannsins Mugisons, sem fann bassann á
færibandi á flugvelli í Orlando.
„Við hittum pabba hans Mugison í
Leifsstöð,“ rifjar Nonni upp. „Svo lendum
við í Seattle og þá kemur enginn bassi.
Við bíðum og bíðum og bassinn kemur
ekki. Svo erum við komnir í gegnum toll-
inn og erum að bíða eftir að geta tilkynnt
um týndan farangur þegar við fáum sms
frá Mána [Péturssyni, umboðsmanni
Diktu]. Þá hafði pabbi Mugisons komist
í samband við hann.“
Guðmundur kannaðist við merkingarn-
ar á bassanum og lét strax vita. Bassinn
var svo sendur til Texas þar sem Dikta
kom fram nokkrum dögum síðar á tón-
listarhátíðinni South by Southwest. „Hann
bjargaði bassanum,“ segir Jón að lokum
og veltir fyrir sér hvar bassinn endi næst.
- afb
Pabbi Mugisons bjargaði bassa Diktu
BÖLVUN BASSANS Bassi Jóns Bjarna hefur átt erfitt með að fylgja
hljómsveitinni Diktu undanfarið. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
ÚR 3. SKÁKINNI
Guðmundur G. Þórarinsson hefur
sett taflmenn úr þriðju skák
Boris Spasskí og Bobby Fischer
á uppboð í New York enda þarf
hann að kljást við erlent lán eins
og svo margir aðrir. Þriðja skákin
var tefld í bakherbergi Laugar-
dalshallarinnar og þykir nokkuð
söguleg.
SYRGIR VIN SINN Blúsarinn Dóri Braga ætlar að
reyna að vera viðstaddur jarðarför Perkins.
„Shawarma-rúllan á Habibi
í Hafnarstræti er besta Mið-
Austurlandasamlokan sem þú
getur fengið á landinu.“
Logi Hilmarsson kvikmyndagerðarmaður.
„Þetta er eitt mesta brjál-
æði sem ég hef upp-
lifað og hef ég þó upp-
l ifað margt,“ segir
tónleikahaldarinn Ísleifur
B. Þórhallsson. Íslensk-
ir aðdáendur bandarísku
hljómsveitarinnar Eagles
settu miðaverð ekki fyrir
sig því uppselt er á tón-
leika sveitar innar í Nýju
Laugardalshöllinni hinn 9.
júní næstkomandi. Miða-
verðið var með því hærra
sem gengur og gerist á
Íslandi og kostuðu miðar á
A-svæðið tæplega tuttugu
þúsund. Þeir miðar ruku
út eins og heitar lummur
og fengu færri en vildu.
Miðar á B-svæðið voru
heldur ekki ókeypis því
þeir kostuðu fimmtán
þúsund krónur
en aðdá-
endur
Eagles, sem eflaust flestir
eru í eldri kantinum, létu
það ekki aftra sér og bíða nú
spenntir eftir að sjá goðin
leika öll sín bestu lög.
Alls verða 65 starfsmenn
í föruneyti Eagles sem
kemur hingað til lands. Það
er með því mesta sem hefur
komið hingað vegna tón-
leikahalds. Einhver hluti
starfsfólksins mætir fjórum
dögum fyrir tónleikana til
að hefja uppsetningu á sviði
og hljóðkerfi en Eagles-lið-
arnir sjálfir mæta svo til
landsins á einkaþotu tveim-
ur dögum fyrir tónleikana.
Þeir hyggjast nýta miðviku-
daginn 8. júní til æfinga og
þá munu kokkarnir á veit-
ingastaðnum Vox hafa í
nægu að snúast því þeir munu elda
ofan í listamennina
og þeirra menn
í Laugardals-
höllinni
sjálfri.
- fgg
Eagles-menn koma
með einkaþotu
LÚXUS Kokkarnir
á Vox elda ofan í
Glenn Frey og aðra
Eagles-liða í Laugar-
dalshöllinni þegar
þeir æfa sig fyrir
tónleikana 9. júní.
NORDIC PHOTOS/GETTY