Sameiningin - 01.10.1919, Síða 11

231
alkuima, sem hér megin grafar gengur undir því nafni, held-
ur einhvers konar áfengis-móteitur, haft til lækningar sál-
um drykkjurúta, þegar þeim gengur illa að gleyma pytlunni.
Höfundinum' var, sem sagt, óefað vorkunn, þótt út í rynni
fyrir honum; en hitt var merkilegra, að margir nafnkunnir
og gáfaðir menn, bæði á Englandi og víðar, ginu við þessu
eins og guðinnblásnu sannleiksorði. peir gjörðu stórt
númer úr vísinda-frægð þeirri, sem höfundurinn hafði áður
hlotið — eins og gömlum vísindamanni geti ekki orðið ilt í
höfðinu.
Annar nafnkunnur maður, sem í ófriðnum tók að leggja
lag sitt við spiritistana, er skáldsagnahöfundurinn Sir
Arthur Conan Doyle. Hann er frægur orðinn um allan heim
af sögum sínum um hinn skarpa njósnara, Sherlock Holmes.
Sir Arthur er orðinn svo heillaður af andatrúnni, að hann
hefir gefið út bók um boðskap hennar. Bókin heitir: The
New Revelation (Opinberunin nýja), og má marka af þeim
titli, hve sterkan trúnað Sir Arthur leggur á véfréttir þess-
ar. Lýsing hans á öðru lífi — eftir þessari “nýju opinber-
un” — er á þessa leið.
“Eilífðar-sælan á ekkert skylt við hörpur eða himneska
söng-skara; en þar er heilmikið af háum vitsmuna-þroska,
losuðum úr læðingi grófsku þeirrar og efnishyggju, sem er
ófögnuður vorra daga. fbúar eilífðarlanda þræða þar braut
örlaga sinna, að sínu leyti eins og vér gjörum hér. Andans
menn halda áfram íhugunum sínum eða lista-æfingum, og
sérhver gáfa ber þar full-þroskaðan ávöxt. peir, sem miður
voru andlega sinnaðir hér í lífi, tefjast þar í nokkurs konar
millibils-ástandi, þangað til þeir eru hæfir til að taka fyllri
þroska.”
Allir komast á endanum, segir Sir Arthur, í ástand það,
sem vér vanalega köllum himnaríki. pó er leiðin þangað
ekki öllum jafn-auðveld. Sumum, sem lítils voru metnir
hér á jörðunni, gengur vel að komast alla leið; en aðrir, sem
1 þessu lífi voru álitnir meiri menn og betri, dragast þar aft-
ur úr. petta segir hann að komi til af því, að hver sá, sem
hér megin berjist góðri baráttu við ervið kjör, sé þar hafður
í hærra áliti heldur en hinn, sem baðar í rósum og hafist
ekki að.
Svo mikið segist Sir Arthur hafa spurt úr dánarheim-
um. En varla er þó hægt að telja þetta veigamikinn fróð-
leik. pað er sama kenningin, sem skynsemsku-hneigðir
• trúmenn hafa alt af haldið á lofti. Hver miðlungsmaður