Sameiningin - 01.02.1920, Qupperneq 18

48
Athugum þá og skoðum: Jesús ber misgerðir. Vegna
þeirra legst á hanm guðlegur refsidómur, þyngri en orð fá
lýst. En misgerðirnar voru ekki hans. Og refsidómurinn
þungi ekki vegna misgerða nokkurra, sem hann hafði
framið. Misgerðirnar voru vorar. Refsidómurihn vegna
vorra synda, sem hann tók á sig og bar.
pessu er lýst svo tilfinnanlega og eftirminnilega af
spámanninum Jesaja í orðunum, sem tilfærð eru úr 53.
kapítula spádómsbókar hans, þar sem Drottins þjóni er lýst
sem harmkvælamanninum mikla. Og þegar við svo kom-
um til píslarsögu freisara vors eins og guöspjallamennirnir
segja hana, þá sjáum við, hver harimkvælamaðurinn er,
se'm spámaðurinn var að lýsa. Við sjáum þá, að vorar
þjáningar voru það, sem Jesús ibar, og vor harmkvæli, sem
hann á sig lagði. Við sjáum, að hann var særður vegna
vorra synda og kraminn vegna vorra misgjörða. Við sjá-
um, að hegniingin, sem vér höfðum til unnið, kom niður á
honum. Og vér heyrum hrópað til vor, að fyrir han-s benj-
ar verðum vér heilbrigðir.
Hvort ættum við þá ekki eins og að heyra Jesúm sjálf-
an út úr öliurn píslar-harmkvælunum og einmitt með þeim
líka kalla til vor mannanna líkt og Jeremías lætur Jerú-
salem kalla út úr neyðarmyrkri hennar — þetta: Komist
þér ekki við, allir þér, sem fram hjá gangið um veginn?
Látið þér yður standa á sama um alt það, sem eg hefi borið
fyir yður og þolað og liðið yðar vegna? Skiftir það yður
engu, að eg hefi iagt alt í sölurnar yðar vegna, — lagt sjálf-
an mig í sölurnar og fórnað mér algerlega yðar vegna?
Já, gengið í dauðann yðar vegna? Getið þér horft á písl-
armynd mína og á blóðið mitt, sem úthelt var fyrir yður,
og á lausnargjaldið, sem goldið var fyrir yður, — án þess
að nema staðar og taka eftir? Án þess, að alt þetta komi
yður til þess að fara að hugsa, — hugsa um sjálfa yður,
um eigið ástand yðar, um hina sönnu mynd af yður, eins
og þér í raun og veru eruð frammi fyrir augliti Guðs, —
synd yðar og sekt, sem á mig lagðist og eg leið fyri? Og
þá líka að hugsa um Guð, sem þér hafið brotið gegn og
stygt með syndum yðar, en sem með sending minni sýndi
föðurþel sitt og vilja yður til frelsunar? Og getið þér svo
hugsað um mig og um hjálpræðið og lífið eilífa hjá Guði,
sem eg hefi áunnið yður, og svo gengið fram hjá mér?
Látið yður standa á sama um mig, eins og eg kæmi yður