Sameiningin - 01.02.1920, Blaðsíða 28

58
líindi, sem gátu fengið að vera hjá mæðrum sínum, ef fólkið
hér í landi vill hjálpa til þess, þá fanst mér eg mega til að
reyna að gjöra eitthvað. Maöur getur þoiað að vera föðurlaus,
en þangað til maður verður stór eins og eg, nógu gamall til að
skilja það, að sumir eru fæddir til þess að hjálpa öðrum og
gleyma sjálfum sér, — þangað til maður er orðinn svo stór,
finst mér erfitt að komast af án móður.”
“Eg þekki það,” svaraði konan. “Eg var einu sinni sjálf
munaðarleysingi eins og þú, og eg þekki það. Og nú ætla eg að
tala við þig, Anna mín, eins og þú værir ein í stjórnarnefnd
hælisins þíns, og þú mátt engum segja 'rá því, af því að það er
trúnaðarmál. pangað tiil fyrir ári síðan var eg fátæk og kendi
unglingum að leika á hljóðfæri í bæ vestur í landi. En svo
giftist eg góðum manni, sem fór með mig hingað, og við ætlum
aö taka að okkur nokkur börn og hafa þau hér hjá okkur, og
við ætlum að byrja á því að taka að okkur litia stúlku.”
Anna varð frá isér numin af fögnuði, þegar hún heyrði
þetta. “ViS höfum á hælinu þriggja ára gamia stúlku," sagði
hún, “sem heitir Rósa. Hún er eftirlætið mitt. Hana ættir þú
að taka.”
“En eg vildi heldur taka stúlku eins og þrettán eða fjórtán
ára gamla fynst,” svaraði konan. “Eg hefi hugsað mér, að ef
eg gæti fundið stúlku, sem mér líkaði, hér um bil á aldur við
þig, til þess að hafa hér hjá mér, til að ala upp og menta,
kenna henni að leika á hljóðfæri og syngja, iog—”
“pað er ný stúika í hælinu oktoar,” sagði Anna með ákafa,
“sem er ijómandi fríð, en hefir svo erfiða lund,' að hún þyrfti
endilega að eignast heimili og móður. Mrs. Bacon segir, að þó
að hún sé falleg, þá muni enginn taka hana að sér, ef hún hætti
ekki að vera eins ólundarleg og hún er. En eg væri samt ekki
hrædd við það að taka hana.”
“En hvað segir Mrs. Bacon um þig?” spurði konan og
horfði á hana með innilegu ástúðarbrosi.
“Auðvitað sjá aliir að eg er ófriS og freknótt, — eg er
ekkert falleg; en samt isem áður segist Mrs. Bacon ekki geta
komist af án mín.”
Anna kom heim í hælið það kvöld í bifreið, og með henni
var konan eiskulega, sem þurfti að finna Mrs. Bacon. Og fáum
dögum síðar kom hún aftur með manninn sinn, og þau tóku
Önnu að sér sem sitt eigið barn.
Misis Evans furðaði sig því aila vikuna næstu, að Anna
skyldi ekki koma í skólann. En svo einn dag, eftir að kenslu
var iokið, kemur giaðleg og prúðbúin stúlka inn í kensluetof-