Sameiningin - 01.05.1923, Side 16

142
samskonar bókum. Þó höfum vér vanist því, að sérstakur
kafli sé um guöfræSi Péturs, og kemur sá kafli venjulega næstur
á eftir frásögunni um frumsöfnuðinn. Pétur stýrir hinni'
gyöinglegu stefnu í fyrstu kristni, að sínu leyti eins og Páll er
málsvari alheims-stefnunnar. Eru ræöur hans og athafnir í
Postulasöigunni ásamt bréfum hans svo sérstaks eölis, aö fariö
er oft með guðfræði hans sem sérstaka heild. Eru þá og undir
þá grein talin rit Jokobs og Júdasar. Er viö kenningu Péturs
ýmislegt sérkennilegt, svo sem Hadesar-för Krists og sum atriöi
kenningarinnar um þá allmennu upprisu.
Oss furðar næstum á því, hversu langan höf. gjörir fyrsta
kaflann (i 13 bls.)„ Nauðsynlegt er þaö að sönnu, að skilja vel
umhverfi og aldarhátt á dögum Krists, svo maöur geti sem best
notiö kenningar hans og rnetið rétt orð hans og athafnir. En
oss viröist háttvirtur höfundur gera síSgySingdóminum alt of
hátt undir höföi. Heimildarritin eru þar aþofcry/tó-bækurnar
og psevdcþigrcif-ritin, svo og sagnrit Jósefusar og heimspekirit
Fílós. Vitanlega endurspeglar sig hugsunarháttur og trú
Gyðinga á dögum Krists í ritum þessum, og án þeirra getur
maöur ekki áttað sig á aðstöðu Gyðinga viö Krist og kenningu
hans. En helgirit Gyðinga, þessi er á eftir koma Gamla Testa-
mentinu, standa mörgum stigum neðar sjálfu ritsafni G. T. og
hafa engin þau áhrif haft á trúarboðskap Nýja Testamentisins,
sem Gamla TestamentiS hefir. MaSur verSur þess hvergí
var, aS Kristur noti þau rit, sem heimildir, né bindi líf sitt og
kenningu viS þau. Á hinn bóginn vitnar Kristur nærri í hverri
ræSu til G. T. ritanna, og sannar fylling fyrirheitanna, fyrir-
myndananna og spádómanna. Þarf því miklu fremur aS skýra
þá hluti alla vel, svo “trúarsaga” Nýja Testamentisins verSi
ljós. Vitanlega má því svara til', aS þar sé um annað mál aS
ræöa, þar sem “trúarsaga” Gamla Test. sé sérstök fræðigrein
og kotni sér í heilu lagi, og er þaS rétt. En þar sem sú
fræSi er enn ekki komin fyrir augu lesenda þessarar bókar,
þeirra er ekki eru guðfræSingar, þá hefSi átt viS, aS vikja sér-
staklega aS því tnáli. Annars hætt við, að sumir geri sér þá
mynd af kristindóminum, að hann sé sprottinn upp af rót síS-
gySingdómsins aS all-miklu leyti. ÞaS nú enda mjög á döf-
inni, aS kristindómurinn sé mestmegnis umskapaður gySingdóm-
ur, blandaður helleniskri heimspeki. Vitanlega er það ekki
skoöun þessa höfundar, en alt of mikiS finst oss hann gera úr
áhrifum síSgySingdómsins og annara ráSandi afla á þeirri tíS,
er kristindómurinn kom fram.
Vitanlega er sjálf prédikun Jesú svo sem aSalatriöi bókar-