Sameiningin - 01.02.1910, Blaðsíða 12

380
seux ass er það Ijúí't eða leitt,að skyggnast inn fyrir sam-
skeyti hinna ýmsu hluta hennar, og koma auga á þá ein-
ing liugsunar og tilgangs, sem liggr í gegn um lieildina.
Eining biblíunnar er ekki tilbúningr einn. Hún á rót
sína að rekja til einingar þeirrar, er liggr í trúarbrögð-
unum og sögunni, sem Inín fjallar um.
Til þes sað ganga betr xir skugga xxin þessa eining
biblíunnar, og xim leið til þess að komast nær aðal-kjarna
efnisins, þá minnumst þess, að biblían skiftist í tvo aðal-
bluta, gamla og nýja testamentið, og veitum þvx eftirtekt,
að síðari hlutinn fcllr saman við hinn fyrra. Gamla
testamentið ersérstakt ritasafn, að mestxx á hebresku;
nýja testamentið er annað ritasafn, á grísku, og margar
aldir á milli. Og þó er ómögulegt um það að villast, að
síðara safnið er samstœða. og xxpþfylling hins fyrra.
Eökfœrsla sú, sem byggð er á spádómumxm, liefir oft
verið notuð xxm of, og bættir inörgum til að lenda með
hana út í öfgar eða smámunasemi. En livað sem því
líðr. þá er „vitnisburðr Jesxí andi spádómsgáfunnar“,
eins og biblían sjálf kemst að orði, og vart verðr því
neitxxð með nokkurri sanngirni, að andi gamla testament-
isins hlýtr uppfylling sína í nýja testamentinu. Þessi
niðrstaða þarf lítið sem ekkert að styðjast við biblíulær-
dóm frœðimanna. Tökum til dœmis lýsingxxna dásam-
legu á hinum særða og pínda þjóni drottins, sem skráð
er í fimmtugnsta og þriðja kapítula Esajasar, lýsing,
sem kirkjan liefir ætíð og með réttu heimfœrt xxpp á
Krist. Unx þann biblíukafla segir dr. A. B. Davidson:
„Ekki einn einasti af þeim biblíufrœðingum, sem nokkuð
kveðr að, leiðir hjá sér að taka fullt tillit til s])urningar-
innar: ITjá hverjum eigum vér að finna aftr aðal-
drættina í þessarri mynd af þjóni drottins? Og allir
svara þeir spurningunni á sama lxátt og rétttniaðir guð-
fi'œðingar.“ Sleppum í bráðina ölhx tali biblínfrœðing-
anna um aldr, höfunda eða upphaflega merking; en
sökkvum oss niðr í efni þessa kapítula, og lesum síðan
það, senx guðspjöllin segja um Jesúm. Og er vér stönd-
um þannig undir skugga krossins, liver af oss getr sagt,
að ekki sé algjört samrœmi milli beggja lýsinganna ?