Fréttablaðið - 09.08.2011, Blaðsíða 10

10 9. ágúst 2011 ÞRIÐJUDAGUR
FRÁ DEGI TIL DAGS
greinar@frettabladid.is
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík SÍMI: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is og Höskuldur Daði Magnússon (dægurmál) hdm@frettabladid.is
HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir sigridur@frettabladid.is MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is ALLT OG SÉRBLÖÐ: Roald Eyvindsson roald@frettabladid.is og Sólveig Gísladóttir solveig@frettabladid.is
ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald
RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is
Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að
fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871
Ólafur Þ.
Stephensen
olafur@frettabladid.is
SKOÐUN
HALLDÓR
Í kjaftadálki Eyjunnar, Orðinu á götunni, var sagt frá því að stjórnlagaráðsfólki
þyki lítið til um viðbrögð stjórnmálaflokk-
anna við tillögu ráðsins að nýrri stjórn-
arskrá. Eftir því sem ég hef orðið vör við
hefur enginn stjórnmálaflokkanna brugðist
við tillögunum. Miðað við þá skynsemi sem
stjórnlagaráðið sýndi í vinnubrögðum sínum
á ég bágt með að trúa að þau sem sæti áttu
í ráðinu setji samasemmerki á milli allra
stjórnmálaflokkanna í landinu og Þorsteins
Pálssonar og dæmalausrar greinar hans í
Fréttablaðinu um tillögu ráðsins.
Ekki mundi mig þó undra ef stjórnlagaráð-
ið hefði orðið fyrir vonbrigðum með frétta-
flutning af því þegar ráðið skilaði tillögum
sínum. Í því sambandi geri ég helst kröfu til
Ríkisútvarpsins, en fréttafólkinu þar fannst
markverðara að verslunarmannahelgin fór í
hönd. Viðtöl við stráka á leið til Vestmanna-
eyja á Þjóðhátíð birtust á undan frásögnum
af skilum stjórnlagaráðsins – það fréttamat
var sannarlega með endemum.
Stjórnmálamenn og stjórnmálaflokkar
eiga alltaf að vanda sig. Í þessu stóra og mik-
ilsverða máli er ekki síst nauðsyn á að þeir
geri það. Eðli máls samkvæmt verða aldrei
allir á eitt sáttir um hvernig stjórnarskráin
á að vera – nema þá að við byggjum í Hálsa-
skógi, sem við gerum ekki.
Nú þarf að huga að því hvernig haldið
verður áfram með málið. Fyrst og fremst
hlýtur að vera áríðandi að kynna tillögu
stjórnlagaráðsins fyrir fólkinu í landinu.
Síðan þarf að kanna hug fólksins til tillög-
unnar. Hvernig er best að standa að þessu,
það þarf að íhuga rækilega.
Einhverjir stjórnlagaráðsmenn hafa haft
á orði að kannski ætti ráðið að koma saman
aftur þegar málið hefur verið kynnt og við-
brögð hafa komið við tillögunni. Er skyn-
samlegt að fara þá leið ? Eða á einfaldlega
að bera tillöguna undir þjóðina eins og hún
er núna eftir að hún hefur verið kynnt.
Þarf meirihluti þjóðarinnar að greiða
atvæði um tillöguna? Ótal fleiri spurningar
munu vakna þegar til kasta Alþingis kemur
um áframhald málsins.
Hvort heldur okkur líkar betur eða verr
á Alþingi lokaorðið um hvernig öllu þessu
verður háttað. Það á við bæði um innihald og
umgjörð. Stjórnlagaráðið hefur lagt til inni-
haldið, okkar á þinginu er að gera umgjörð-
ina þannig að niðurstaðan verði sú sem flest-
ir geta sætt sig við. Vonandi tekst okkur sem
þar sitjum að taka okkur vinnubrögð stjórn-
lagaráðsins til fyrirmyndar og vinna af kost-
gæfni og æsingalaust að framhaldi málsins.
Þá ósk á ég reyndar um öll störf þingsins enn
ekki bara þetta eina áríðandi mál.
Stjórnlagaráð – hvað næst ?
Ný stjórnar-
skrá
Valgerður
Bjarnadóttir
alþingismaður
Illa farið með góðan dreng
Ekki er laust við að bestu þýðingu
kvikmyndatitils hafi skotið upp í hugann
á mörgum við lestur einkaviðtals
Pressunnar við Karl Wernersson. Er þar
vísað í hina sígildu mynd frá 1985, Turk
182, sem hlaut þá snilldarþýðingu Illa
farið með góðan dreng. Blaðamaður
Pressunnar spyr Karl út í viðskipti hans
sem leigusala, bæði hér heima og á
Ítalíu, hvort hann verði fyrir ónæði í sínu
daglega lífi á Íslandi og hvernig honum
gangi að fóta sig í lífinu. Allt gríðarlega
áhugaverðar spurningar. Einhver hefði
þó talið að meiru skipti að spyrja
Karl út í fjölda riftunarmála á
hendur honum og Steingrími
bróður hans vegna Milestone,
hlut hans í hruninu og fleira
smáræði. En Pressan vill vita hvort Karl
sé ekki „annars bara góður“.
Málsvarslausi hópurinn
Athyglisvert hefur verið að fylgjast með
umræðum um ummæli Páls Óskars
Hjálmtýssonar, en hann var að vanda
skorinorður í yfirlýsingum sínum vegna
Gay Pride. Páll sagði opið skotleyfi á alla
sem ekki væru hvítir gagnkynhneigðir
karlmenn í jakkafötum, hægri sinnaðir
og ættu peninga. Margir hafa
jesúsað sig yfir þessum
ummælum og oft er engu
líkara en með þessu
hafi Páll Óskar ráðist
að undirmálshópi.
Raunin er hins
vegar sú að
þarna lýsir Páll Óskar ráðandi stétt, en
ekki málsvaralausum hópi.
Leiðrétting
Í þessum dálki í gær var fjallað um
hugmynd Lilju Mósesdóttur um skatt á
útflutning sem hún lýsti í útvarpsþætti
á sunnudag. Blaðamaður misskildi orð
Lilju og sagði hana hafa haldið því fram
að 10 prósenta útflutningsskattur myndi
hækka gengi krónunnar. Lilja sagði það
ekki, heldur það að með slíkum skatti
væri hægt að ná inn tekjum sem myndu
vega upp þann kostnað sem of veik
króna veldur þjóðarbúinu. Lilja telur
krónuna of veika sem nemur
rúmlega 10 prósentum.
kolbeinn@frettabladid.is,
magnusl@frettabladid.isU
ndanfarið hefur verið fjallað um erfiðleika
ýmissa fyrirtækja við að ráða fólk í vinnu, ekki
sízt iðnmenntaða starfsmenn. Þrátt fyrir að fólk
með iðnmenntun sé á atvinnuleysisskrá fæst það
ekki til að taka að sér laus störf. Um leið fjölgar
vísbendingum um að svört atvinnustarfsemi færist í vöxt.
Fréttablaðið sagði í gær frá verktaka á Akureyri sem vildi
ráða smiði í vinnu og hafði samband við 20, sem skráðir voru
atvinnulausir en enginn þeirra
vildi þiggja starfið. Sömu sögu
sögðu eigendur bíla- og véla-
verkstæða, sem auglýst hafa
án árangurs eftir starfsfólki
með iðnmenntun.
Stefán Einarsson, bygginga-
verktakinn sem við var rætt,
segir þetta ástand mjög sér-
stakt. „Ég skil að vísu að menn
fái sér svarta vinnu með atvinnuleysisbótum til þess að hafa
ofan í fjölskylduna. Menn eru svo skattpíndir. Ég verð hins
vegar grautfúll þegar þetta bitnar á mér,“ segir hann.
Það er út af fyrir sig rétt að háir skattar geta ýtt undir að
menn reyni að svindla á skattkerfinu. Það er þó aldrei hægt að
nota háa skatta sem afsökun fyrir því að svíkja undan skatti.
Skattsvikarar koma sér einfaldlega undan því að leggja sitt af
mörkum til sameiginlegs sjóðs landsmanna, en halda flestir
áfram að þiggja þjónustuna sem skattgreiðendur fjármagna.
Þegar menn þiggja svo bætur frá samborgurunum á þeim
forsendum að þeir hafi ekki atvinnu en afla sér á sama tíma
tekna sem engir skattar eru greiddir af, er það svindl af
ómerkilegustu sort. Það á ekki að umbera, loka augunum fyrir
því eða þegja um það.
Guðbjartur Hannesson velferðarráðherra segir í Frétta-
blaðinu í gær að stífar reglur eigi að gilda um það, þiggi menn
á atvinnuleysisskrá ekki vinnu. Þeir eigi þá að fara af henni
og missa bæturnar, nema um alveg sérstakar ástæður sé að
ræða. Fullt tilefni er til að fylgja þessum reglum fast eftir, því
að bæturnar eru fyrir þá sem eru raunverulega atvinnulausir,
ekki fyrir gerviatvinnulausa í svartri vinnu.
Sérstakt vettvangsteymi á vegum átaks Alþýðusambands-
ins, Samtaka atvinnulífsins og ríkisskattstjóra um eflingu
góðra atvinnuhátta fylgist nú með á vinnustöðum og hefur
fundið allnokkur dæmi um svarta vinnu. Slíkt eftirlit er
góðra gjalda vert, en kemur þó aldrei í staðinn fyrir heiðar-
leika, löghlýðni og það viðhorf að menn standi einfaldlega
skil á sínu til samfélagsins, jafnvel þótt þeir séu ósammála
skattprósentunni sem Alþingi hefur ákveðið.
Þeir sem þiggja atvinnuleysisbætur en stunda
svarta vinnu hlunnfara samborgarana.
Svindl af
ómerkilegustu sort