Faxi - 01.01.1986, Qupperneq 11

Gunnar Sveinsson:
Vertíðarby rj un
Við, sem búið höfum hér í Keílavík um nærri 40 ára skeið, skynjum
vel þá miklu breytingu sem orðið hefur á merkingu þessa orðs á
þessu tímabili, hvað þá hinir sem muna miklu lengra.
Vertíð var á þeim árum nokkuð sem allir tóku eftir og fylgdust með
af áhuga og innlifun, því á því byggðist afkoman. Fyrir utan bátana
sem hér voru gerðir út komu margir bátar að norðan og austan og
fengu hér viðlegupláss hjá útgerðarstöðvunum, og með þeim kom
fjöldi fólks sem setti svip á bæinn. Með tilkomu togara og eflingu út-
gerðar um land allt er þetta fyrirkomulag horfið, og ekki nóg með
það, útgerð hefur stórlega dregist saman hér í Keflavík og útgerðar-
stöðvum hefur fækkað. Þannig að hér er nú aðeins eitt frystihús með
tvo togara. Bátum, sem byrja á róðrum hér í upphafi vertíðar, hefur
fækkað mikið þó tonnaljöldi þeirra sé meiri, vegna stækkunar bát-
anna. Vertíðin hefur ekki þau áhrif, sem hún hafði áður á atvinnulíf
Keflavíkur, en sem betur fer fyrir Suðurnes er þróttmikil útgerðar-
starfsemi í Grindavík og Sandgerði, þó þar sé við erfiðleika að etja
eins og annarsstaðar.
Ljóst er af þessu ef við lítum á Suðurnesjasvæðið í heild að þá hef-
ur þátttaka útgerðar og fiskvinnslu í verðmætasköpun svæðisins far-
ið þverrandi, en nýjar greinar hafa tekið við. Efst á blaði þar er þjón-
ustustarfsemin. Við höfum fjölgaö bankastofnunum. Við höfum
aukið við skólakerfið. Við höfum fjölgað verslunum. Við höfum
aukið heilbrigðiskerfið, lögreglu og eftiriitsstörf aliskonar. Veitinga-
rekstur hefur dafnað og bráðum fara hótelin að taka til starfa . . .
Með nýrri flugstöð eykst sá mannafli, sem þarf til að sinna þeim
verkefnum. Mikill mannafli er sífellt bundinn við þjónustu og upp-
byggingarstörf á flugvallarsvæðinu og eykst því meir sem meira er
um byggingarframkvæmdir. Iðnaður og byggingaþjónusta hefur
aukist verufega.
Til allra þessara starfa hefur vertíðarfólkið okkar farið, og við þessi
störf verður útgerð og fiskvinnsla að keppa. Það er því nauðsynlegt
að minna okkur á að undirstaðan er ennþá sjávarútvegurinn og fisk-
vinnsla og þaðan kemur okkar aðal verðmætasköpun. Einnig er gott
að minna menn á að vertíðin verður ávallt sá tími sem mest hefur
áhrif' á fjárhagslega afkomu íbúa þessa svæðis. En því miður er svo
komið að við getum hitt margan manninn og spurt. Hvernig gengur
vertíðin? Og hann gæli ósköp vel svarað. Vertíð, hvað er nú það?
Emil Pétur Ágústsson, Grindavík, fyrstur
til ad ljúka prófi af skipstjórnarbraut
Eins og fram kemur í skýrslu frá Fjölbrautaskóla Suðurnesja hér í blaðinu, þá eru nú sjómennsku-
brautir, s.s. skipstjóra- og vélstjórabraut kenndar við skólann og útskrifuðust margir Suðurnesja-
menn af þeim í desember s.l.
Sá fyrsti sem tók við prófskírteini af skipstjórnarbraut var Emil Pétur. Það gefur réttindi til að fara
með fiskiskip allt að 80 tonna stærð.
Sextán nemendur luku því prófi og héldu allir áfram í næsta áfanga. Að honum loknum fá þeir
200 tonna réttindi. Undanfarna daga hafa þeir verið í prófum og útskrifast væntanlega 8. febrúar.
Emil tafdi líldegt að hann bætti einum námsvetri við, en að honum loknum hefur hann réttindi
til að stjórna íiskiskipum af öllum stærðum. Emil er vestfirskrar ættar. Alinn upp á Patreksfirði og
hóf togarasjómennsku þar 16 ára. Síðar var hann á togurum frá Reykjavík.
Árið 1968 fór hann á vertíö til Grindavíkur og flutti svo með fjölskyldu sína þangað 1971. Hann
var í 7 vertíðir á Hrafni Sveinbjamarsyni, en er nú á m /s Eldborgu frá Hafnarfirði, sem er 900 tonna
skip.
Kona Emils er Bryndís Jónsdóttir frá Hafnarfirði og eiga þau 5 börn.
J.T.
Mynd: Ljósmyndast. Sudurnesja
FAXI 11