Faxi - 01.04.1989, Qupperneq 27

Ég minnist þess þegar hann kom
akandi á bíl sínum utan úr Garði,
til þess að taka þátt í guðsþjón-
ustum eldri borgara hér í
kirkjunni. Helst hefði hann kosið
að eyða ævikvöldinu í heimabyggð
sinni. Hann vildi ekki vera upp á
aðra kominn og komst það sem
hann ætlaði sér meðan heilsa og
kraftar leyfðu.
Hann dvaldi síðustu fjögur árin
á Garövangi, þar sem hann naut
góðrar umönnunar, en síðustu
þrjár vikumar sem hann lifði var
hann á sjúkrahúsi Keflavíkur.
Minning Eyjólfs er björt eins og
vorið. Hann hefur þakkir ástvina
fyrir samfylgd liðinna ára og allt
sem hann var þeim.
,,Æska er ekki tími lífsins held-
ur hugarástand. M ert eins ungur
og trú þín og eins gamall og efa-
semdir þínar, þú ert eins ungur og
sjálfstraustið og eins gamall og ótti
þinn, þú ert eins ungur og von þín
og eins gamall og örvænting þín“.
bessi orð leita á hugann er við
kveðjum Eyjólf Guðjónsson.
Það var eins og að hitta jafnaldra
sinn að eiga við hann orðastað.
Arvekni og lífskraftur einkenndi
hann alla tíð. Hann var maður
vorsins og það er táknrænt að
hann hverfur nú inn í birtu hins
eilífa sumars eftir langt og farsælt
Uivistarf. 16 ára gamall var hann
talinn af ásamt skipsfélögum sín-
um, en nú nær 70 ámm síðar,
glymur klukkan þessum aldna
hringjara, sem vann kirkju sinni
°g samfélagi svo vel og mikið að
við verðum alltaf í þakkarskuld
við hann. t>aö er við hæfi að kveðja
hann með orðum sálmaskáldsins.
>>Oss hédcin klukkur kalla,
svo kallar Gud oss alla
h/ sin úr heimi hér,
þó sö/huð hans vér sjáum
°g saman vera fáum
1 hiisi þvi, sem eilíft er“.
Amen.
Ólafur Oddur Jónsson.
VELDU
BETRI
KOSTINN
NONNI OG BUBBI
HRINGBRAUT 92
SÍMAR 11580-14188
FAXI 143