Faxi - 01.12.2000, Blaðsíða 7

var birtan. Þegar ljós logaði í hverju
skoti og hægt var að ganga um án
nokkurrar hræðslu. Elstu strákamir
sáu um að gefa kúnum og þeir mjólk-
nðu líka öðru hvoru ásamt mömmu.
Sérstaklega var passað upp á að gefa
vel á jólunum svo skepnumar gætu
líka fundið til jólanna.
Fyrir Þorláksmessu kom sending úr
Hnífsdal frá Veigu frænku en hún var
systir mömmu og sendi okkur alltaf
glaðning fyrir jólin. Það vom flíkur,
kerti og leikföng sitt lítið handa hverj-
um sem gerði voða mikla lukku.
Og svo var það aðfangadagurinn.
Hann var mikið tilhlökkunarefni og
oft var langt að bíða til kl sex. Það var
mikið að gera hjá mömmu að sjá um
allan þennan skara. Eldri strákamir
hjálpuðu til. Það þurfti að sækja vatn
niður í Ulfsá og bera það í bæinn og
svo að baða mannskapinn. Fyrst hita
vatn og svo var stóri þvottabalinn sett-
ur á eldhúsgólfiðog allir fengu sitt bað
fyrir jólinn. Við þessir yngri fómm
upp á loft að skipan mömmu og höfð-
um hægt um okkar þar til við fórum í
sparifötin. En það var ekkert hlé hjá
mömmu því það þurfti að skúra eld-
húsgólfið, allt annað hafði verið gert
hreint áður og kl. sex þurfti allt að vera
Gjafirnarfrá pabba
og mömmu voru mest
fiöt tilpess að viðfier-
um ekki í jólaköttinn
eins og sagt var, því
erfitt var aðfiata
svona marga. En allir
fiengu þó gjöfog ofitast
voru það bœkur.
tilbúið því þá byrjaði messan í útvarp-
inu eftir að það kont.
Það var dálitið sérstakt með gjafimar,
við tókum þær upp strax og þær komu
nema okkar strákana í milli. Gjafimar
frá pabba og mömmu vom mest föt til
þess að við fæmm ekki í jólaköttinn
eins og sagt var, því erfitt var að fata
spilaður Lander og Kasína og svo Vist.
Ekki var farið á næstu bæi en krakk-
amir þaðan komu oft til okkar.
Um klukkan 11 fór mamma að hita
súkkulaði og eldhúsborðið var dekkað
aftur en nú með jólakökum tertu og
ótal smákökutegundum, og rjómi var
þeyttur og allir fengu sér ijóma út í
súkkulaðið. Eftir þessi veisluhöld urðu
menn syfjaðir sérstaklega við þeir
yngri og fómm við glaðir og sælir í
rúmið og duttum síðan útaf.
Ekki var farið í kirkju um jólin því
það vom fjórir kilómetrar út á ísafjörð
þar sem kirkjan var og oftast snjór á
veginum og bfiar ekki algengir á þeim
tíma.
En jólin höfðu allan sinn sjarma og
jafnvel meiri en nú því umskiptin
vom miklu meiri þá frá hinu hvers-
dagslega lífi heldur en gerist í dag
þegar nærri allir hafa allt til alls.
Gunnar Sveinsson.
svona marga. En allir fengu þó gjöf
og oftast vom það bækur.
Þegar ég var átta ára fékk eg stór-
kostlega jólagjöf. Ég hafði verið á spít-
ala á fsafirði og kynnst þar eldri
manni, Jóni Þorbergssyni vélsmið,
sem var mjög góður við mig. Hann
sendi mér lítinn pakka sem vakti hjá j
mér mikla forvitni. Hvaðgat þetta ver-
ið? Pakkinn var rifinn upp og við rnér
blasti forláta gullúr með gullkeðju.
Allir urðu mjög hissa og mamma
tók úrið í sína vörslu þar til jólin
kæmu.
Það var hlustað á messuna með
andakt og sálmamir sungnir með. Það
var komið kerti í alla glugga svo hver-
gi var dimmt skot. og ég fekk að setja
| úrið í vasann og það glitraði á gullkeðj-
: una.
Eftir messuna í útvarpinu var
kvöldmaturinn borðaður. Og það var
alltaf santa á borðum á öllum jólum.
Hangikjöt með kartöflum og uppstúfi
og grjónagrautur rneð kanel á eftir Það
var jóladúkur á borðinu með jólasvein-
um, og logandi kerti og allir fengu
appelsínudjús að drekka með matnum.
Eftir matinn var farið að spila. Vö
| strákamir spiluðum mikið og pabbi
hafði mikið gaman af að spila. Það var
Sendum öllum
Suðurnesjabúum góðar
jóín- 09 mjnt'óóðltiv,
með þakklæti fyrir viðskiptin
á liðnum árum
Sundmiðstöðin
FAXI 55