Faxi - 01.12.2000, Blaðsíða 18

FAXI JÓLAItLAH 20011
■1
Minning:
Kristjana Sigríður Ólafsdóttir
Fædd 23. ágúst 1905. Dáin 28. nóv. 2000
Útför Kristjönu Sigríðar var gerð ffá
Keflavíkurkirkju 9. desember sl. Rit-
stjóm Faxa fékk góðfuslegt leyfi sr.
Baldurs Rafns Sigurðssonar að birta út-
drátt úr minningarræðu hans.
Sú sem við kveðjum í helgidómi
drottins á þessari stundu skynjaði svo
vel hvað það er að eiga lausnarann að.
Hún vissi að frá ami kirkjunnar stafar
þeim loga sem lýkur upp hjörtum
manna, svo að það verður rúm fyrir
hann, sem kom til okkar sem lítið bam
íjötu borið. Nafniðhennar, Kristjana, er
komið úr latínu og merkir sú sem fylg-
ir Kristi.
Hún gafst einmitt hans valdi, kær-
leikanum og lífrnu, hinum eilífa gró-
anda og tók ávallt stefnu á lífið, þótt oft
hafi hún „titrað Iíkt og stormi slegin
rós“. Það líf sem kærleikur Krists opin-
beraði hér á jörðu. „Þú verður að láta þig
langa til að lifa“ sagði hún í blaðagrein á
70. ára afmælinu og að skuggamir sem
urðu á veginum í lífi hennar gerðu ljós-
ið bjartara.
Hún skynjaði að kærleikur Krists nær
út yfir allt. Því Kristur sem gaf okkur
vonina og sýndi hinn sanna kærleika
elskar okkur líka hér á landi lifenda
sem handan þessa lands, því hann seg-
ir um leið við okkur ég vík aldrei frá
þér.
Hún var alltaf bjartsýni á lífið þrátt
fyrir allt sem að amar að, því við emm
guði falin og hans eilífi gróður visnar
aldrei.
Kristjana Sigríður Ólafsdóttir var
fædd 23. ágúst 1905 að Lokinhömrum
í Amarfirði. Var hún næst elst 12 bama
þeirra hjóna, Ólafs Jónssonar skip-
stjóra og Ástu MagnfríðarMagnúsdótt-
ir. Af bamahópnum stóra komust 9 á
legg og með henni genginni hefur allur
hópurinn hvatt þessa jarðvist okkar.
Fjölskyldan flytur sig yfir til Flateyrar
þegar Kristjana er tveggja ára og á eyr-
inni við Önundarfjörð var bemsku og
æskuheimilið. Glaðværð ríkti á heimil-
inu en snemma fékk fjölskyldan að
66 FAXI
kynnast andstreymi í lífinu, mikið um
veikindi og dauðsföll. Tvær systur
Kristjönu vom jarðsungnar sama dag-
inn rétt 4ra og 5 ára gamlar.
Kristjana varð íyrir miklu áfalli þeg-
ar hún rétt 22ja ára gömul fékk krabba-
mein í hné á hægra fæti og þurfti að
taka fótinn af. En hún tókst á við þessa
miklu fötlun og reyndi að láta hana
ekki aftra sér frá því að taka þátt í líf-
inu.
Kristjana kemur fyrst til Keflavíkur
til að annast heimili fyrir systur sína og
nokkm seinna fór hún að vinna í Al-
þýðubrauðgerðinni og í þrjú ár starfaði
hún í brauðgerð Magnúsar Sigurbergs-
sonar. Hún fór að starfa í Ungmennafé-
lagi Keflavíkur en þá var félagið ný
stofnað og fyrsti formaður þess í sam-
felld 6 ár var Bergsteinn Ólafur Sig-
urðsson. Þau felldu hugi saman og
gengu í heilagt hjónaband 18. október
1935.
Ekki litu nú allir björtum augum á
þann ráðahag. Kristjana hafði sjálf um
tíma litið svo á að hún gæti ekki gifst
svo fötluð sem hún var, en Bergsteinn
með sinni miklu gleði og hlýju, brosinu
fallega og ilautinu þýða, eignaðist hug
hennar allan. En þau áttu líka góða vini
sem uppörvuðu þau og óskuðu til ham-
ingju af heilum hug. Alla U'ð var sam-
band Sjönu og Begga alveg einstakt.
Þau gáfu hvort öðm ljós ástarinnar og
það Ijós logaði allan þeirra búskap og
þau skildu svo vel að tryggðin slær
skjaldborg um ástina.
Böm Bergsteins Ólafs og Kristjönu
Sigríðar em, elst Bergþóra Guðlaug.
Eiginmaður hennar er Héðinn Skarp-
héðinsson. Áslaug er kvænt Gylfa Val-
týssyni. Ásta Málfríður, kvænt Jóni
Vestmann og Öm er yngstu og er hann
kvæntu Þorgerði Aradóttur. Öll bömin
em búsett í Keflavík.
Bergsteinn og Kristjana urðu fyrir
þeirri miklu sorg að missa dreng, sem
dó í fæðingu og árs gamla dóttur, Sól-
veigu Guðnýju, en sömu nótt og hún
lést, veiktist Bergþóra og lá milli
heims og helju. Þau tókust á við það
andstreymi, gáfust aldrei upp og mis-
stu ekki sjónar á þeirri gleði sem lífð
gefur. Ömmubörnin em 14 og
langömmubörnin eru 28 og kveður
fjölskyldan öll góða móður, ömmu og
langömmu, sem alltaf var úl staðar fyr-
ir þau með kærleiksríkt og heitt bænar-
hjarta.
Heimili Kristjönu á Suðurgötu 37 í
Keflavík var alltaf mjög snyrtilegt og
mjög gaman að koma þangað í heim-
sókn. Mikill gestagangur var á heimil-
inu bammarga og margt að gjöra, en
heimilishjálp var af skomum skammti
hennar fyrstu búskaparár en þegar
Beggi kom úr vinnu á kvöldin hjálpaði
hann til. Örorkubætur fékk hún fyrst
1964, þegar hún hafði verið fötluð í 37
ár, því hún þótti ekki vera nógu mikill
öryrki. Bergsteinn Ólafur lést á afmæl-
isdaginn sinn 2. júní 1980. Flutti
Kristjana sig þá á Suðurgötu 12 en síð-
ustu 9 árin hefur hún dvalið á Gaið-
vangi í Garði og leið henni þar vel og
leit hún alltaf á Garðvang sem heimili
sitt. Aðstandendur vilja koma á fram-
færi þakklæti til alls starfsfólks á Garð-
vangi fyrir góða umönnun.
Kristjana Sigríður Ólafsdóttir lést
28. nóvember sl. á Landspítalanum við
Hringbraut.
Sjana eins og hún var oftast kölluð af
vinum, og meðal ömmubamanna Sjana
amma, var mjög hlý og gefandi kona.
Fólk á öllum aldri laðaðist að henni og
það skipú engu máli þótt hún hefði svo
mikla fötlun, mannkostimir vom ríku-
Iegir. Hún var ávallt þessi sem gaf. Því
ef þú hjálpaðir henni eitthvað smá við-
vik, varstu leystur ríkulega út með
kossum, gleði, já fallegu brosi. Svo var
það þetta með magann. Aldrei fór
nokkur manneskja með tóman maga ef
hann hafði heimsótt Sjönu.
Kristjana var mjög félagslynd kona.
Var virk í Ungmennafélagi Keflavíkur,
ein af stofnendum Sjálfsbjargar á Suð-
umesjum og varaformaður þar í mörg
ár og í Kvennaklúbbi Karlakórs Kefla-
víkur. Þessum félögum öllum gaf hún
mikið og bamabömunum er flestum í
fersku minni þegar þau með gleði seldu
merki og happdrættismiða fyrir Sjálfs-
björg en það var amma sem bað þau um
að selja og var það sjálfsagt mál hjá
þeim öllum, því það var gjört fyrir
hana. Sjálfbjargarfólk á Suðumesjum
biður fyrir kveðjur og þakklæti fyrir allt
sem Kristjana gerði fyrir félagi, vináttu
og tryggð.
Kristjana var mikið fyrir alla handa-
vinnu, alveg einstaklega lagin og fljót
að hekla. Það var stórmerkilegt hvað
hún gat skapað með einni líúlli heklu-
nál. Gamið lék í höndum hennar og út-
koman varð fagurt handverk sem prýð-
ir margt heimilið í dag. Hún saumaði
allan fatnað á bömin sín þegar þau
vom ung. Ung vestur á ísafirði læiði
Sjana hárvefríað og þekkt mynd efúr
hana hefur verið sýnd bæði hér á landi
sem erlendis. Það má segja að nánast
allt hafi leikið í höndum hennar.
Sjana var alltaf mjög fín og vel til-
höfð. Hún reyndi ávallt að klæða sig
upp, laga hárið og punta sig. Eitt var
það sem aldrei brást Kristjönu Sigríði
en það var minni hennar, þótt sjón og
heym væri farin að daprast undir það
síðasta var hún alltaf með á nótunum.
Hún vissi alla afmælisdaga bamanna í