Morgunn - 01.06.1968, Qupperneq 71

MORGUNN
65
ekki Halldóra og væri nýlega komin heim frá Ameríku?
Hún kvað svo vera, og að dóttir sín væri þar í húsinu.
Sagði ég henni þá, að ég væri maður dóttur hennar. Varð
hún þá harla hýr í bragði og bauð mig velkominn. Urðu þar
fagnaðarfundir, er ég hitti konu mína.
Hið eina, sem frábrugðið var í draumnum, var þetta, að
nú lokaði ekki Valgerður dyrum fyrir mér, heldur var mér
nú fagnað með útbreiddum örmum“.
Draumur Páls Jónssonar.
Páll Jónsson ólst upp í Dölum í Fáskrúðsfirði. Hann var
bróðir Þorbjargar síðari konu séra Ólafs Indriðasonar, og
Var sonur þeirra Jón Ólafsson, ritstjóri og skáld. Páll var
kvæntur Valgerði Þórólfsdóttur frá Árnagerði, og bjuggu
Þau um skeið í Litlu-Breiðuvík, en fluttust síðan til Vestur-
heims. Páll var talinn greindur maður og grandvar. Hann
hefur sagt frá eftirfarandi tveim draumum, er hann dreymdi
á unga aldri.
Einhverju sinni var það að haustlagi, að sex lömb töpuð-
ust frá Dölum. Voru fimm þeirra hvít, en eitt var grábotn-
óttur geldingur. Var lambanna leitað í hálfan mánuð, en
fundust ekki.
Þá dreymir Pál, að hann hafi fundið lömbin og sé að reka
hau heim. öll voru þau spræk nema geldingurinn grábotn-
°tti. Hann var draghaltur á afturfæti. En ekki var honum
yóst í draumnum, hvar hann hefði fundið lömbin. Um morg-
Uninn sagði Páll bræðrum sínum drauminn og kvað réttast,
að þeir færu að leita, því að nú væri hann viss um, að lömbin
uiundu finnast. En bræður hans hlógu að þessu og töldu hann
Vena engu nær um það, sem mestu skipti, hvert leita ætti
lambanna, þrátt fyrir drauminn. Faðir hans gerði einnig
Htið úr því, að nokkurt mark væri takandi á þessu. Eigi að
síður lagði Páll af stað í leit að lömbunum. Hann gekk út
svokallaðar Sandhálsrákar og upp á Skagann. Sýnist hon-
um þá vera eitthvað kvikt í svonefndum Vatnsdal og hélt
rakleitt þangað. Fann hann þar öll lömbin og hélt af stað