Morgunn


Morgunn - 01.06.1968, Blaðsíða 11

Morgunn - 01.06.1968, Blaðsíða 11
MORGUNN 5 legri líkama: dýrðarlíkama. En með því er átt við Ijóslíkama líkan þeim, sem hinn upprisni Drottinn hefur öðlazt. Þessi skoðun var miklu skynsamlegri en upprisu-kenning Gyðinga, enda byggðist hún efalaust á dulskynjunum Páls sjálfs, er meistarinn birtist honum margsinnis í björtu ljósi. Skoðun hans virðist þá hafa verið sú, að allir, sem staðfast- lega hefðu tekið trú á Drottin, mundu með honum hljóta arfleifð heilagra í ljósinu. Kristur hefði frelsað þá til síns undursamlega Ijóss. Allir aðrir væru glötuninni ofurseldir. Þessar takmörkuðu upprisuhugmyndir urðu síðan undir- staða þeirrar guðfræði, sem ýmsir trúarflokkar kristninnar hafa enn í dag, að ekki sé nema örlítill hluti mannkyns útval- inn og ákvarðaður til upprisunnar. Einungis þeir, sem kynnzt hafa Kristi og tekið hafa trú á hann (og þá helzt aðeins þeir, sem trúa nákvæmlega eftir hugmyndum þessara trúar- flokka) muni hólpnir verða. Nú er það í sjálfu sér engin fjarstæða að hugsa sér, að ekki reynist allir hæfir til eilífs lífs. Hugsanlegt væri, að til þess þyrfti lif einstaklingsins að ná einhverju ákveðnu þroskamarki, að það hefði möguleika að lifa eftir líkams- dauðann. Væri þá hægt að láta sér detta í hug, að af milljón- um einstaklingslífa á jörðu næðu ekki nema fá ein að öðlast það ágæti að geta tileinkað sér ódauðleikann. En ef svo væri, þætti mér ósennilegt, að slíkt færi ein- ungis eftir trúarskoðunum. Miklu fremur mundi það fara eftir þeirri göfgi, sem mennirnir hefðu náð. Og það vitum vér, að ýmsir heiðingjar hafa staðið svo kölluðum trúar- hetjum framar að siðgæði, enda þótt kreddumenn hafi kall- að dyggðir þeirra skínandi lesti. Hitt þykir mér þó sennilegra, að allt mannlíf sé undir sama lögmál selt. Allt líf er með vissum hætti ódauðlegt. En líklegt er, að lífið eftir dauðann fari mjög eftir því, hvernig vér höfum breytt í þessum heimi. Efalaust er, að sá sem lifað hefur góðu og grandvöru lífi á jörðunni, sá, sem þroskað hefur með sér eðli vitsins og kær- leikans og allra þeirra eiginda, sem mannlegar geta talizt,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.