Morgunn


Morgunn - 01.06.1968, Blaðsíða 32

Morgunn - 01.06.1968, Blaðsíða 32
26 MORGUNN arrar reynslu, því nú ráðlagði annar læknir honum að róa taugar sínar með hóflegri neyzlu annars bölvalds — áfengis. Og í tuttugu ár reyndi Ford að sigrast á taugaveiklun sinni með aðstoð áfengisins. Eins og þeir kannast við, sem reynslu hafa af vandamálum áfengisneyzlu, þá fannst Ford framan af að hann hefði vald á áfenginu og tækist jafnvel stundum betur en oft áður, því hann hélt áfram fyrirlestra- ferðalögum víðsvegar um heim, eins og áður. En það fór að koma oftar og oftar fyrir, að hann var óvinnufær dög- um saman. Og þannig hallaði undan fæti smám saman. Stundum leitaði Ford lækna og var þá á köflum allvongóð- ur um bata, en hann komst, eins og fleiri, að raun um, að læknar kunna ekki ráð við ofdrykkju. Það er að vísu unnt að halda drykkjusjúklingi frá drykkju um stundarsakir, en hitt er þrautin þyngri, að gera hann að algjörum reglu- manni. f þeim efnum hefur bæði trúarbrögðunum og lækn- islistinni brugðizt bogalistin að mestu leyti. Það kom í hlut félagsskapar ofdrykkjumannanna sjálfra, að varpa Ijósi yfir þetta aldagamla vandamál. 1 þessum vandræðum kom þekkingin á sálrænum efnum Ford að engu haldi. Það fór að koma að því, að hann varð að leggjast inn á sjúkrahús hvað eftir annað vegna ýmis konar lasleika, sem áttu rætur sínar að rekja til ofneyzlu áfengis. Og hann varð einnig hvað eftir annað að láta aflýsa fyrirlestrum eða fara upp í ræðustólinn meira eða minna kenndur. Og hann fór að týna tímanum. Við skulum nú láta Ford sjálfan segja frá einu slíku tilviki, sem varð áhrifaríkt fyrir hann. „Og svo kemur það fyrir einn morguninn, að ég vakna við það, að ég er kominn til Florida, án þess að muna nokk- urn skapaðan hlut eftir því hvenær ég hefði farið að heiman frá mér í Kaliforníu. Ég leitaði uppi lestarstjórann, sem sagði mér, að alla leið um þvera álfuna hefði ég ekki vikið úr klefa mínum, látið færa mér þangað mat við og við, verið mjög drukkinn alla leið, en þó rólegur, og að því er virtist sinnulítill. Ég lét konu mína vita, hvar ég var niður kominn, en hún svaraði og sagðist vera að sækja um skilnað og verða
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.